Өлең, жыр, ақындар

Сырласың сырт айналған

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 8707
Сырласың сырт айналған,
мұңдасың – сұрқай далаң,
көгінде күнді жауып бұлт ойнаған
ауыры-ай жылдарымның,
жаныма мұң жамылдым.
Жалғыздық – жанашырым,
айтпайды бала шынын,
жүрегім жоғалтқандай бар асылын,
достардан жырақтадым,
солғандай бұлақтарым.
Көтерер бәрін де адам
десек де, ауыр маған…
Мен қалай шамын жағам жүрегімнің
мұң-зілден арылмаған,
сүймеген, сағынбаған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сапфомен сырласу

  • 0
  • 0

Тағдырым әлсіздігімді сынайды әр күн,
мен талай толқындарда шыр айналдым.
Ал, саған қызығамын Отандасы,
жылдасы болғаныңа құдайлардың.

Толық

Бұлай сүймейді, жарықтығым

  • 0
  • 0

Бұлай сүймейді, жарықтығым,
сезім емес есті алар - анық мұның.
Сенен көзді жұмғызып тамсандырар
еш ләззат қалған жоқ. Қалыпты мұң.

Толық

Жылқышы бала

  • 0
  • 0

Құрық алып қолыма,
қамшы салып торыға,
жылқы айдаймын жайлауда,
шаң ілеспей соңыма.

Толық

Қарап көріңіз