Ажал алдындағы хат
- 0
- 0
Міне, ақын
Сұлтанның
сиясына мала беріп қаламын
өліп кетті — мәңгі жұмды жанарын,
Сырласың сырт айналған
Сырласың сырт айналған,мұңдасың – сұрқай далаң,
көгінде күнді жауып бұлт ойнаған
ауыры-ай жылдарымның,
жаныма мұң жамылдым.
Жалғыздық – жанашырым,
айтпайды бала шынын,
жүрегім жоғалтқандай бар асылын,
достардан жырақтадым,
солғандай бұлақтарым.
Көтерер бәрін де адам
десек де, ауыр маған…
Мен қалай шамын жағам жүрегімнің
мұң-зілден арылмаған,
сүймеген, сағынбаған?!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Бұлақтар құздардан асып
- 0
- 0
Бұлақтар құздардан асып,
сарқырап сайларға аққанда,
көңілім қырларға ғашық
самғайды жайлау жақтарға.
Мен сені жүретінмін мақтан көріп
- 0
- 2
Мен сені жүретінмін мақтан көріп,
қызғыш боп, өсек айтқан жаттан қорып.
Өзгеше жұрттан бөлек жан дейтінмін,
жоқтай бір көлеңкесі таң кейпіңнің.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Анонимдік комментатор
жақсы баға бел -
•••:)
Маған керек табылды -
Мөлдір
Бұл кітап Қай жылы жазылған -
Айупр
Неге п ға
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі