Өлең, жыр, ақындар

Сырласың сырт айналған

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 9068
Сырласың сырт айналған,
мұңдасың – сұрқай далаң,
көгінде күнді жауып бұлт ойнаған
ауыры-ай жылдарымның,
жаныма мұң жамылдым.
Жалғыздық – жанашырым,
айтпайды бала шынын,
жүрегім жоғалтқандай бар асылын,
достардан жырақтадым,
солғандай бұлақтарым.
Көтерер бәрін де адам
десек де, ауыр маған…
Мен қалай шамын жағам жүрегімнің
мұң-зілден арылмаған,
сүймеген, сағынбаған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйел мен еркек

  • 0
  • 0

Егер олар көшеде
бара жатса,
жүздерінен бақыттың нұры атылып,
еш жүректен шықпаған жыр атылып,

Толық

Көктем - сезім

  • 0
  • 0

Сағыныш көктемінің
жаныңнан өткені — мұң.
Сезімдер мұздақтанып,
жүрегің сыздап, талып…

Толық

Жұтқыншақ

  • 0
  • 0

Жүруші едім мен күліп,
жанымнан бір кеткендей-ақ сең жүріп,
астан-кестең бола қалдым, байқасам
өлім маған қарап қапты телміріп.

Толық

Қарап көріңіз