Жалтылдайды ақ желкен
- 0
- 0
Ақын біткен жырлаған нұр үмітпен
Ресейде сөз-өнер тыншымайды:
Лермонтов жырындай жылылықпен
кейде аялап, ал кейде шымшылайды.
Сырласың сырт айналған
Сырласың сырт айналған,мұңдасың – сұрқай далаң,
көгінде күнді жауып бұлт ойнаған
ауыры-ай жылдарымның,
жаныма мұң жамылдым.
Жалғыздық – жанашырым,
айтпайды бала шынын,
жүрегім жоғалтқандай бар асылын,
достардан жырақтадым,
солғандай бұлақтарым.
Көтерер бәрін де адам
десек де, ауыр маған…
Мен қалай шамын жағам жүрегімнің
мұң-зілден арылмаған,
сүймеген, сағынбаған?!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Желмен сырласу
- 0
- 0
Сен неге бүгін шапқылап
аулама келіп құлайсың?
Терезелерді қаққылап,
біресе сыңсып жылайсың.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Дидар
Өте керемет өлең -
Әсем
Рахмет! -
Рахмет
Мән, мәтіндік керек -
Мұрат Ақнұр
Бұл өлен өте керемет
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі