Өлең, жыр, ақындар

Сырласың сырт айналған

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 8997
Сырласың сырт айналған,
мұңдасың – сұрқай далаң,
көгінде күнді жауып бұлт ойнаған
ауыры-ай жылдарымның,
жаныма мұң жамылдым.
Жалғыздық – жанашырым,
айтпайды бала шынын,
жүрегім жоғалтқандай бар асылын,
достардан жырақтадым,
солғандай бұлақтарым.
Көтерер бәрін де адам
десек де, ауыр маған…
Мен қалай шамын жағам жүрегімнің
мұң-зілден арылмаған,
сүймеген, сағынбаған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Халық деген – тылсым бір

  • 0
  • 0

Халық деген – тылсым бір:
төзімі де теңіздей,
сезімі де теңіздей,
шалқарлығы даладай,

Толық

Көктемде

  • 0
  • 0

Көп сағынған көктем келді,
Нұр орады көк пен жерді.
Бала сағым жүгіреді,
гүлмен ойнап бөктердегі.

Толық

Өзіңменен жүрегім егіз менің

  • 0
  • 1

Өзіңменен жүрегім егіз менің,
түндер бойы қарманып сені іздедім -
жоқсың. Сонда еске алдым қимастықты
тағдырдың желі үзгенін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар