Өлең, жыр, ақындар

Жабығу

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 5240
Билігі барды батыр ғып,
ақшасы барды ақын ғып,
жарамсақтарды жақын ғып,
жаны жақынды жатың ғып
өтуде күндер… Жалықтым.
Сұмдығы көпті сұңқар ғып,
тұяғы барды тұлпар ғып,
ұяты барды ұлтан ғып,
марқасқаларды мылқау ғып
барады заман. Жабықтым.
Шешімі жоқты шешен ғып,
көпіргендерді көсем ғып,
көңілшектерді көсеу ғып,
еркелегенді есер ғып…
Қай көшке ерді біздің ел?
Жүдетті жанды күзгі жел.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлім

  • 0
  • 0

Мен талай тірілгенмін
мәңгі екенін паш етіп жұмыр Жердің.
Енді өлемін. Айналам топыраққа,
Естімеймін бірін де дүбірлердің.

Толық

Сапфомен сырласу

  • 0
  • 0

Тағдырым әлсіздігімді сынайды әр күн,
мен талай толқындарда шыр айналдым.
Ал, саған қызығамын Отандасы,
жылдасы болғаныңа құдайлардың.

Толық

Оба

  • 0
  • 0

Оба жүр - қолда күрегі,
көр қазу - жалғыз білері.
Өліктің мынау көптігі,
жаназа, дұға — жоқ бірі.

Толық

Қарап көріңіз