Көктем - сезім
- 0
- 0
Сағыныш көктемінің
жаныңнан өткені — мұң.
Сезімдер мұздақтанып,
жүрегің сыздап, талып…
Жер мен адам
Кетті адамнан шүкірлік,қанағат жоқ көңілде.
Аласұрып бүкіл жұрт
түкірердей өмірге.
Жетпей күннің шуағы,
жылуы аздай Жердің де,
бала ашулы туады
ыза шашып ел, Күнге.
Адам мен Жер – еменнің
тамыры мен сабағы:
қансыраса адамы,
жер жаны да жаралы.
Жерге сіңер адамның
шаттығы да, кегі де.
Туса адамға қараң күн,
сау қалмайды жері де.
Бүр ата алмай бағы да,
жер қуарып шөлдесе,
адамдардың жанына
құрт түскені ендеше.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қоңыраулатып көктемдер келді маған
- 0
- 1
Қоңыраулатып көктемдер келді маған:
айналғандай бақтарға желді далам.
Бұл күйімді кешті ме, кешірер ме
осы күнгі, бұрынғы, ендігі адам?!
Сағыныш гимні
- 0
- 0
Сүйікті Отан!
Мен қаныммен, жаныммен
аңсап келдім, құшағыңды аш маған!
Мендей ұлға бақыт табу бұйырмаған басқадан.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Сауле
керемет -
Жанәділ
Жаттап ал -
ОТЕ КУШТЫЫ
МЕНЫН КОНЫЛЫМНЕН ШЫКТЫ КЕРЕМЕТ
Пернегул
Ғажап