Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Жер мен адам

Фариза Оңғарсынова

Жер мен адам

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 9200
Кетті адамнан шүкірлік,
қанағат жоқ көңілде.
Аласұрып бүкіл жұрт
түкірердей өмірге.
Жетпей күннің шуағы,
жылуы аздай Жердің де,
бала ашулы туады
ыза шашып ел, Күнге.
Адам мен Жер – еменнің
тамыры мен сабағы:
қансыраса адамы,
жер жаны да жаралы.
Жерге сіңер адамның
шаттығы да, кегі де.
Туса адамға қараң күн,
сау қалмайды жері де.
Бүр ата алмай бағы да,
жер қуарып шөлдесе,
адамдардың жанына
құрт түскені ендеше.

Фариза Оңғарсынова жер адам жер мен адам Фариза Оңғарсынова өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кейде

  • 0
  • 0

Жұрттың бәрі жексұрын –
ер жігіті, таң қызы.
Жақтырмаймын ешбірін,
мені ұқпайды жалғызы.

Толық

Тілеу

  • 0
  • 0

Тату-тәтті ортаның мұңы шалғай,
маңайына жарқырар нұры шамдай.
Менің жаным ауырады, аз халқымның
жүрсе жақсы жандары ұғыса алмай.

Толық

Жар-жар

  • 0
  • 0

Гүл-еріндер бақыт боп,
қона берсін, жар-жар.
Күнде осындай той-думан
бола берсін, жар-жар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер