Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Жер мен адам

Фариза Оңғарсынова

Жер мен адам

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 9839
Кетті адамнан шүкірлік,
қанағат жоқ көңілде.
Аласұрып бүкіл жұрт
түкірердей өмірге.
Жетпей күннің шуағы,
жылуы аздай Жердің де,
бала ашулы туады
ыза шашып ел, Күнге.
Адам мен Жер – еменнің
тамыры мен сабағы:
қансыраса адамы,
жер жаны да жаралы.
Жерге сіңер адамның
шаттығы да, кегі де.
Туса адамға қараң күн,
сау қалмайды жері де.
Бүр ата алмай бағы да,
жер қуарып шөлдесе,
адамдардың жанына
құрт түскені ендеше.

Фариза Оңғарсынова жер адам жер мен адам Фариза Оңғарсынова өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанымның қозғалысы, ағыстары

  • 0
  • 0

Жанымның қозғалысы, ағыстары –
өзіңе бұрыннан да таныс бәрі,
өзіме бағынбайды тасқын судай,
кеудемнен ән ұшқалы.

Толық

Сандуғаш

  • 1
  • 5

Кеудеме сандуғаш құс түнеді ме –
шақырды мені мәңгі Күн еліне.
Әуені тыншытпайды, әлде әнші құс
ұясын салды ма екен жүрегіме?..

Толық

Жұт

  • 0
  • 0

Есігім алды көкорай шалғын еді,
таза ауамен тазартар таңғы лебі.
Атамыздың көзіндей аула-қора,
айран, қымыз – жүдеген жанның емі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер