Өлең, жыр, ақындар

Ұйқысыз түндегі өлең

  • 30.06.2018
  • 0
  • 1
  • 4366
А. С. Пушкиннен аударма

Келмейді ұйқым, от та жоқ;
Қараңғы, ұйқым мазасыз.
Тек ұдайы бір дабыс
Беріп сағат тұр жуық-
Паркий кемпір күбірі,
Түннің ұйқысырауы.
Өмірдің тышқан қыбыры,
Тыншытпайсың неге әлі?
Күңгірт күбір сен несің?
Бастан кешкен Айттың ба зар,
Өзің нені тілейсің?
Шақырасың, болжайсың
Алдымдағы күнімді?
Түсінуге мұныңды
Үйренейін тіліңді.



Пікірлер (1)

Арай

Рахмет

Пікір қалдырыңыз

Кәне, шыдар қай майдан?

  • 0
  • 0

Өмірге өлген Алатау мен құба құм.
Тірілгендей көкті жарып шығады үн.
Өшкен жанды, өлген жерге жан кірді,
Қыр қозғалды, үнге тікті құлағын.

Толық

Үйде қашан боламын?

  • 0
  • 0

Аяздатып, мұздатып,
Жолға шықтым жолаушы.
Шыққаныммен бұл жолға,
Үйде қашан болам деп,

Толық

Гүл

  • 1
  • 0

Ұмытылып сенген гүл
Қалыпты кітап ішінде.
Ғажап! — Қиял қозғап тіл
Дедім қарап түсіне:

Толық

Қарап көріңіз