Сарыжайлау
- 2
- 8
Жазира, жасыл кілем өрнектеген,
Туған жерге, дариға, жер жетпеген!
Кең өлкем, әлдилей бер сен деп келем,
Аңсап келем, сағынып, шөлдеп келем.
Аттандырып тым тәтті сәттерімді
Аттандырып тым тәтті сәттерімді,Мен аяқтап келемін дәптерімді.
Сәттерімді айттым ба, әттеңімді,
Әйтеуір жуып алдым пәк көңілді.
Анда-санда аударып парақтарын,
Күн батқанын білмедім, таң атқанын.
Бетіне ақ дастарқан тамып кетті,
Тулаған бойымдағы шарап-қаным!
Жырым, сырым - екеуі егіздерім,
Екеуін екі бөлек емізбедім.
Жатсам-тұрсам мұң шағып дәптеріме,
Жабырқаған жаныма ем іздедім.
Таптым ба оны, білмеймін, таппадым ба,
Халім келмей қажыған шақтарымда!
Жан-жырым жанға шипа болғаны рас,
Әлсіреп, сөніп бара жатқанымда...
Пікірлер (4)
Пікір қалдырыңыз
Ескі әнді, шеше, қозғама!
- 1
- 4
Босқанда - ел-жұрт боздаған!
Ескі әнді, шеше, қозғама!
Елестеп маған өтеді:
Кұлазып жатқан боз дала,
Вазира
Бұл өлеңдер өте керемет ұзақ болсада бір әсер қалдырады өлеңдер өте тамаша.
Құсайын
Жас күнімде кей өлеңдерін терең түсінбегем, қазір оқыған сайын тәнті болып, басқа қырынан танимын. Өте терең!
Абай Раяна
Оте кушти