Өлең, жыр, ақындар

Тас бұлақ

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 2245
Тау қойнауын қақ жарып
Сарқырап ақ қан тас бұлақ
Суыңды жұтпай бір қанып,
Қалайша тұрар жан шыдап!
Ернеуіңнен үңілдім,
Сұқтана бір көз тастап.
Кіршіксіз таза суыңның
Аққанын көрдім ойқастап.
Құлаған құздан толқының
Кенеттен тоқтай қалыпты.
Сәні боп адам көркінің
Жаңа арнамен ағыпты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала

  • 1
  • 1

Уа, дала, күнің күліп, түнің жылып,
Пердеңді бетіңдегі қойдың сырып,
Дәл бүгін сансыз еңбек төсің көрді,
Нешеме жыл ұрланған сырың біліп,

Толық

Таң мен адам

  • 0
  • 0

Таң бозарып атқан шақ,
Әдемі салқын жел тұрды.
Еркелеп желмен бірге ойнап,
Үкілі бидай құлпырды.

Толық

Горький

  • 0
  • 0

Адам еді елім сүйген,
Ойы мұхит, ақылы өрен.
Сарқылмайтын жан азығы,
Суы кәусар түпсіз терең.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар