Өлең, жыр, ақындар

Бір түнде

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 1737
Колхозды ауыл бұлтсыз таза күн батқан
Мезгіл еді ұйқысына ел жатқан.
Келі жатты жігіт пен қыз қыдырып,
Қалған білем оңашалау кідіріп...
Ауыл сыртын бұлар кезіп келеді,
Қыз тыңдайды, жігіт сөйлеп береді...
Күліседі, әзілменен қағады,
Екеуіне не айтса да жағады...
Бұлар міне бір бақшаға бұрылды,
Әне отырды, тағы неге кідірді?...
Сезім жеңді, отты қ ұшақ ашылды,
Ыстық беттер бір-біріне басылды...
Тіл байланды...қос жүректер сырласты,
Махаббатты үнсіз ғана жырласты.
Жастық шіркін еркін алды, қоймады,
Сүйді, құшты үнсіз ұзақ тоймады...
Құшқан сайын гүл-гүл жайнап барады,
Бір шоқ талдан ай да ақырын қарады...
От құшақта алаулаған қос ғашық
Тынық түннен жанға рақат табады.
Ертең көрдім бұларды егіс басында,
Бірі қырда, бірі тоғай қасында,
Комбайнда отыр екен күлімдеп,
Бұ да әмірім, бұ да менің жырым деп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ қызы

  • 0
  • 0

Гуілдеген жел — айдалада сарнаған,
Желге серік мұңды дауыс зарлаған.
Бота көзім, қазақ қызы есімде,
Ескі күнің «өлдім, анажан»- даған.

Толық

Бақташы мен бұлбұл

  • 0
  • 0

Талда бұлбұл, жерде гүл,
Төгілді әсем ақты жыр.
Толқыды үні терең сыр...
Бөленді сазға ой мен қыр.

Толық

Өлеңім менің

  • 0
  • 0

Өлең — маған сыр алғы достың бірі,
Келген үні құлаққа туған күні.
Адам ойы, ақылмен тізген сөздің
Кейі қатал, келеді кейі жылы...

Толық

Қарап көріңіз