Өлең, жыр, ақындар

Жол үстінде

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 3188
Қыран бізді көтеріп биіктеді,
Бұлт ішінде ойнаған киік пе еді.
Бөлендім кең даламда бір рахатқа,
Салқын лепті самалың сүйіп тегі.
Алдымнан қыр көтеріп шықты гүлін,
Шалқиды көңіл ғажап тіпті бүгін.
Үстінен ақ бұлттарды лақтырады,
Көрсетіп күз — алыптар мықтылығын.
Артымызда қап жатыр шаңдақ белең,
Қиял алыс, ақ күспен самғап келем.
Күбір-күбір ішімнен сыр толғаймын.
Шабыт келсе қонысты тандап па өлең.
Балқаш жатыр сырласып даласымен,
Құшағыма сан қысып алатын ем,
Қиқулаған шағала сабап өтті
Жал-жал әппақ толқынның қанатымен.
Көзінен қыраттардың сағым ұшты,
Шертеді бір ғажайып сағынышты.
Сезді ме әдейі аңсап келгенімді,
Кеудемді кең даланың әні құшты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәмиға

  • 0
  • 0

Нәзік даусы күмістей сыңғырлаған,
Іс бар ма, осы анамыз тындырмаған.
Жүрегі арман толы асыл адам,
Туған ел бақшасында жыр жырлаған.

Толық

Әнге қосып..

  • 0
  • 1

Сағынармын, әнге дағы қосармын,
Сағыныштың бал шарбатын тосар күн.
Сағыныштан қайран төзім талықсыр,
Төзім деген —

Толық

Соғады жүрек

  • 0
  • 0

Нұр күлкісі жүзінен айықпаған,
Отыр жалғыз теңселіп қайықта адам.
Бәйек болып ерке өзен келе жатыр,
Толқын-толқын құшағын жайып маған.

Толық

Қарап көріңіз