Өлең, жыр, ақындар

Марқакөл

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5666
Көрген де, көрмеген бар Марқакөлді,
Атын естіп құштарым арта келді.
Алтайдың алтын арай ару көлі,
Алыстан арбап мені тарта берді.
Мақтан етіп осынау Марқакөлінде,
Ән қосып домбыраға тартады елің.
Аунай түсіп жатқан бір ару дерсің,
Алтайға арта салып арқа белін.
Алып екен Алтайдың жартасы да,
Аспанда арқалап тұр арқасына.
Достарым, көрем десең,
Төңкерілген Марқаның бар қасына.
Шығыстың бар ма сұлу Марқасындай,
Жібек бауы есілер тарқатылмай.
Жиектен толқын қашып бара жатыр,
Жұлдыздарды билетіп, арқасында ай.
Алтай үсті мұнардан арылмаған,
Шіркін-ай, өзендерді-ай арындаған.
Шалқып бір Марқаға ұқсап өтер ем ғой,
Бітсе егер табиғаттай дарын маған.
Толқынын тербеп самал әлдилеген,
Ағылып жатыр маңнан ән-күй деген.
Әніне құстар салған балқып кетіп,
Кеш болса шырша, қайың, қалғиды емен.
Армандай аңсаушы едім Марқакөлді,
Жанарымды көл сиқыр тарта берді.
Жарасқан ғой сұлулық саған ғана,
Жата бер, биіктетіп мәртебеңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Билікөл

  • 0
  • 0

Жатты алдымда толықсыған би көлі,
Кең далаға тартып кетті күй желі.
Ақ отаудың іргесінен қырларға,
Дүркірейді ән мен өлең түйдегі.

Толық

Балықшылар жыры

  • 0
  • 0

Жайлы тыныс, ескек желі батыстың,
Кезе алмайды бұл маңайды жат ешкім.
Көк толқынға шалма тастап асаудай,
Жүзіп жүрді балықшысы латыштың.

Толық

Сағыныш тамшылары

  • 0
  • 0

Көп–ау жандар арманына жетпеген де, жеткен де
Өмір құшқан ақын жаны лапылдаған от кейде.
Гүл атқызам ақ арманды көктеменің өзіндей,
Өр теңіздің өзі берген тасқыны бар тек менде.

Толық

Қарап көріңіз