Өлең, жыр, ақындар

Беу, Алматым — астанам

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 3697
Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.
Еркелікті мен өзіңде тастағам,
Есеюді тек өзіңнен бастағам.
Тірлігімде айтшы неден жасқанам,
Ұйықтап кетсем,
Шыңдарыңды жастанам.
Ерте кетіп, кейде аңсап кеш келем,
Тұнығыңмын дауыл айдап көшпеген.
Көрем сенен маздап жанған оттарды,
Бейне менің —
Ақ жалыным өшпеген!
Қымбатсың-ау, жастығымдай қимаған,
Айлы кештер,
Махаббатын сыйлаған.
Тасқын болып,
Тулап өтем төсіңде,
Сен бе маған өрлігіңді қимаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар өмірге қимас ем..

  • 0
  • 0

Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма, сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген

Толық

Биіктік

  • 0
  • 0

Жетем деп ілгері ұдайы ұмтыламын,
Бұл өлең таптырмай-ақ жүр тұрағын.
От жүректі қамшылап ойқастайды,
Дәл түсірмей жаныңа күн шуағын.

Толық

Келемін алуан ойлар ырқыменен

  • 0
  • 0

Абайдың көшесімен бойлап төмен,
Еске алып, талай істі ойлап келем.
Ақынның дана жыры санамызға —
Қалған ғой, қашаннан да орнап терең.

Толық

Қарап көріңіз