Өлең, жыр, ақындар

Беу, Алматым — астанам

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4025
Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.
Еркелікті мен өзіңде тастағам,
Есеюді тек өзіңнен бастағам.
Тірлігімде айтшы неден жасқанам,
Ұйықтап кетсем,
Шыңдарыңды жастанам.
Ерте кетіп, кейде аңсап кеш келем,
Тұнығыңмын дауыл айдап көшпеген.
Көрем сенен маздап жанған оттарды,
Бейне менің —
Ақ жалыным өшпеген!
Қымбатсың-ау, жастығымдай қимаған,
Айлы кештер,
Махаббатын сыйлаған.
Тасқын болып,
Тулап өтем төсіңде,
Сен бе маған өрлігіңді қимаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл де бір жас орман

  • 0
  • 0

Көңіл деген бір жас орман сыңсиды,
Орман түні жайлап бірде тыншиды.
Дауыл, дауыл жапырағын жұлмалап,
Қытымыр қыс балтырынан шымшиды.

Толық

Сәмиға

  • 0
  • 0

Нәзік даусы күмістей сыңғырлаған,
Іс бар ма, осы анамыз тындырмаған.
Жүрегі арман толы асыл адам,
Туған ел бақшасында жыр жырлаған.

Толық

Қиыла қарап артта...

  • 0
  • 0

Жүрекке —
Жанарынан от жандырып,
Жаныңды —
Жымиғаны шаттандырып.

Толық

Қарап көріңіз