Алатау
- 0
- 1
Күн сүйген биік шыңын Алатаудың,
Найзадай жақпар тасын жуған жауын.
Тәкаппар басын имес, қарт кеудесін
Қарашы, күміс қардың тұмшалауын.
Беу, Алматым — астанам
Беу, Алматым — астанам!Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.
Еркелікті мен өзіңде тастағам,
Есеюді тек өзіңнен бастағам.
Тірлігімде айтшы неден жасқанам,
Ұйықтап кетсем,
Шыңдарыңды жастанам.
Ерте кетіп, кейде аңсап кеш келем,
Тұнығыңмын дауыл айдап көшпеген.
Көрем сенен маздап жанған оттарды,
Бейне менің —
Ақ жалыным өшпеген!
Қымбатсың-ау, жастығымдай қимаған,
Айлы кештер,
Махаббатын сыйлаған.
Тасқын болып,
Тулап өтем төсіңде,
Сен бе маған өрлігіңді қимаған.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Медина
Керемет -
жанна
неге аяқталмаған екен -
Ханга арналган олен
Махамбет
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі