Өлең, жыр, ақындар

Өзіңе

  • 09.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2916
Желге ырғалып үлбіреген
бейне жаздың гүліндей.
Сезесің бе, жастығыңды барады өтіп білінбей.
Күндер тез-ақ асығады,
жылдар жылжып артынан,
Ақ қайыңдар ырғалады таңға көзі ілінбей.
Толқындар көп айналамда,
төземін мен бәріне,
Дауыл ұйтқып құтырады мініп кейде кәріне.
Қалжыраған түн саябыр,
демалады ақырын,
Бақта бұлбұл ұйытады "сиқыры" мол әніне.
Шертші, шертші домбыраңды,
келер одан сыр ұтқым,
Көп-ақ еді айтарым да, келмеді рас шын ұққың.
Ұнатушы ем жаз әлпетті жайдары сол қалпыңды,
Қыс мінезі қалыптасты,
кешір құрбым, суықпын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсау

  • 0
  • 0

Қарайсың жанарыңнан таралып мұң,
Болар ма алшақтығы аралықтың.
Көлбеген көк мұнарың көрсетер ме,
Іздерін аңсап келген балалықтың.

Толық

Өтеді ғой бұл дәурен

  • 0
  • 0

Өтеді ғой бұл дәурен,
Әркімнің–ақ басынан.
Қайғысыздан —
Көңілі судай тасыған,

Толық

Ақын ауылында

  • 0
  • 0

Абайла, келіп қалдық Алмалыға,
Айналған талай жанның арманына.
Ақбас тау, арынды өзен — арғымақ жал,
Көргеннен көзді жаулап алмады ма?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар