Өлең, жыр, ақындар

Жортқан киік секілді

  • 30.09.2021
  • 0
  • 0
  • 558
Қараймын да тірліктің сүреңіне,
Ер саламын көңілдің күреңіне.
Жортқан киік секілді пенде, шіркін,
Көреді екен бәрін де жүре­-жүре.
Иек артқан таулардың сілеміне,
Батқан күннің үңілдім реңіне.
Атқан таңның нұрына кеуде тостым,
Тамар ма деп бір тамшы жүрегіме.
Жігіт ем ғой от бүркіп, шоқ шайнаған,
Әлсін­-әлсін неге осы тоқтай қалам?
Жүрегімді зақымдап кетті ме екен,
Ыстық қаным ызадан көп қайнаған?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен Тәңірі тұтсам да

  • 0
  • 0

Жетегінде қиялдың,
Ердім елес соңынан.
Кейде өзімнен ұялдым,
Өз құнымның жоғынан.

Толық

Нұртілеуге

  • 0
  • 0

Арындап арғымақтай арда күнің,
Алпысқа сен де келдің, нар бауырым!
Жоңғардың жотасындай қары кетпес,
Сыйлаған Тәңір саған кең жауырын.

Толық

Елегізу

  • 0
  • 0

Мезгіл бәрін, бәрін де ойлатады,
Толғантады, тереңге бойлатады.
Ренішін көлденең тартып бірде,
Қуанышын біресе тойлатады.

Толық

Қарап көріңіз