Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз тамшымын

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1781
Қара бұлттан тамған жалғыз тамшымын,
Өлең нем, мен оған бір жалшымын.
Керек жанға самал желдей жұмсақтық,
Керегі жоқ, осып түсер қамшының.
Кейде мен бір майда тұнық толқынмын,
Шертеді екен толқын күлкі, толқын мұң.
Жәй қарасаң шымырлаған тұнық су,
Әркім тілін ұға бермес толқынның.
Кейде уақыт жылжымайды шабан-ақ,
Кейде жылдам өте шығар сабалап.
Кейде өз ойың отырады өзіңді
Дұшпаныңнан әрмен мықтап табалап.
Көңіл кейде жыртық үйдей тамшылап,
Жігерімді алам сонда қамшылап.
Қамшы жанды сипамайды, осады,
Жас шықса да, үн шығармай қал шыдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарауылтөбе үстінен бұлттар ұшып

  • 0
  • 0

Шыңғыстау жатыр алда көлденеңдеп,
Көз тартады сұлулық көрмеген көп.
Қарауылтөбе, үстінен бұлттар ұшып,
Бара жатыр етегі көлбелеңдеп.

Толық

Елін бастап ереуілге, ерлікке

  • 0
  • 0

Көп көріп ата жаудан қастандықты,
Қас батырлар өткен ғой асқан мықты.
Елін бастап ерлікке, ереуілге,
Ғасырлар аңсап келген бостандықты.

Толық

Таңбалы

  • 0
  • 0

Қарайтын кірпік ілмей таңға мынау,
Тұрсың ба аман-есен,
Таңбалым-ау!
Тасынан елік тайған,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер