Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз тамшымын

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1735
Қара бұлттан тамған жалғыз тамшымын,
Өлең нем, мен оған бір жалшымын.
Керек жанға самал желдей жұмсақтық,
Керегі жоқ, осып түсер қамшының.
Кейде мен бір майда тұнық толқынмын,
Шертеді екен толқын күлкі, толқын мұң.
Жәй қарасаң шымырлаған тұнық су,
Әркім тілін ұға бермес толқынның.
Кейде уақыт жылжымайды шабан-ақ,
Кейде жылдам өте шығар сабалап.
Кейде өз ойың отырады өзіңді
Дұшпаныңнан әрмен мықтап табалап.
Көңіл кейде жыртық үйдей тамшылап,
Жігерімді алам сонда қамшылап.
Қамшы жанды сипамайды, осады,
Жас шықса да, үн шығармай қал шыдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұқтарма

  • 0
  • 0

Таласым жоқ, еркесің сен, Бұқтарма,
Ақын, бірақ, айбарыңнан ықтар ма.
Бейне сенің толқыныңнан аумаған,
Сүйреп келем арман атты жүкті алға.

Толық

Қыздар-ай

  • 0
  • 0

Кешегі қайран қыздар!
Қос бұрымды,
Толқындап қос бұрымы тосты кімді,
Жүрсем де өздеріңнен мен алыста,

Толық

Талай сапар жалғасар

  • 0
  • 0

Жалғанда жақсылықтан үмітті көп,
Жаныңды түлетпей ме тұнық тілек.
Жазықсыз кіналаудан мен аулақпын,
Айтуға көңіл қимас ұмытты деп.

Толық

Қарап көріңіз