Өкінішке оранып...
- 0
- 0
Адамның тірлікте
құмарта өпкені,
Көл-көсір дүние
гүл атқан көктемі.
Қайта жанып
Арманның жұлдызы қайта жанып,Сырлар құйып сыбырлап айтады анық.
Ұмыт болған ойнақты от мінез-ай,
Тұғырына қоныпты қайта айналып.
Түн де маған құпия сыр ақтарып,
Көңіл шыңын көп ойлар жүр ақтарып.
Аспанның бір көзіндей ағып түскен,
Ғайып болды бір жұлдыз құлап қалып.
Сол жұлдыздай ағылып күн өтеді,
Көп арманды көңілге түнетеді.
Көз алдыңнан көлеңдеп өте шығар,
Кей жылдардың ұстатпай түпетегі.
Дей ме әлде мынау бір жасық адам,
Толқын атып арнада тасымаған.
Кей-кейде қоңыр үнді домбырамен,
Көңілдің көп шерін бір басып алам.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Алаң – теңіз, адам – толқын
- 0
- 0
Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі