Өлең, жыр, ақындар

Сыр берме

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1909
Көрмегелі көп болып дала — қызды,
Көңіл бірдей желпініп алақызды.
Көздер бар ғой отырар төне түсіп,
Ұмытып ойнап жүрген балаңызды.
Жақсылыққа тосып бір алақанын,
Күтеді асығып бала таңын.
Талмаусырап күн ұзын шаршағаны,
Ұмыт болар шаршағанда балапанын.
Өзі емес, бала үшін сүреді өмір,
Ойың сонда жат мейлі, түрегеп жүр.
Кеудеңде құс боп қонған бақытыңды,
Ұқсатпа, бұлтқа жаным, түнеме бір.
Сыр берме, бақыт құшып жарысаң да,
Сыр берме, қажып қатты арысаң да.
Басқа емес балаң үшін шыдайсың ғой,
Су кешіп, жаныңа шоқ қарысаң да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көздер

  • 0
  • 0

Көздер бар жанды нұрға толтыратын,
Сол көзден, тап сол көзден толқыр ақын.
Көздер бар, әрі ойлы, әрі мұңлы,
Тұңғиық тереңінде көл тұнатын.

Толық

Ақ боран

  • 0
  • 0

Мұнау жаным ұнатады ақ боранын даланың,
Дала ғажап үн қатады уіліндей баланың.
Ысқырады жылқышыдай ат ойнатқан жондар да,
Төгіп-төгіп құбылтады күй қанатын дала мың.

Толық

Раушан

  • 0
  • 0

Сыйладың аттанарда раушан гүлін,
Қалай айтып әсерін тауысам бұның.
Қараған сайын тағы толғандырып,
Жаныңның еске салар жайсаңдығын.

Толық

Қарап көріңіз