Өлең, жыр, ақындар

Сыр берме

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2137
Көрмегелі көп болып дала — қызды,
Көңіл бірдей желпініп алақызды.
Көздер бар ғой отырар төне түсіп,
Ұмытып ойнап жүрген балаңызды.
Жақсылыққа тосып бір алақанын,
Күтеді асығып бала таңын.
Талмаусырап күн ұзын шаршағаны,
Ұмыт болар шаршағанда балапанын.
Өзі емес, бала үшін сүреді өмір,
Ойың сонда жат мейлі, түрегеп жүр.
Кеудеңде құс боп қонған бақытыңды,
Ұқсатпа, бұлтқа жаным, түнеме бір.
Сыр берме, бақыт құшып жарысаң да,
Сыр берме, қажып қатты арысаң да.
Басқа емес балаң үшін шыдайсың ғой,
Су кешіп, жаныңа шоқ қарысаң да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мырзашөл гүлі

  • 0
  • 0

Сыйладың маған, жұртым, дала гүлін,
Өзіңнен тасқын шабыт алады үнім.
Кешегі құлазыған Мырзашөл бұл,
Кетіпті гүлге айналып дала бүгін.

Толық

Армысың, ақындардың бас қаласы!

  • 0
  • 0

Ешкімнің жоқ өзіңмен бәс-таласы,
Арнасы,
Аңыздардың бастамасы,
Тұратын күмбездері көкті тіреп,

Толық

Ақ Еділ

  • 0
  • 0

Ақ Еділ,
Асау Еділ,
Арындаған,
Ағыңнан бар ма кезең жарылмаған.

Толық

Қарап көріңіз