Өлең, жыр, ақындар

Сыр берме

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2181
Көрмегелі көп болып дала — қызды,
Көңіл бірдей желпініп алақызды.
Көздер бар ғой отырар төне түсіп,
Ұмытып ойнап жүрген балаңызды.
Жақсылыққа тосып бір алақанын,
Күтеді асығып бала таңын.
Талмаусырап күн ұзын шаршағаны,
Ұмыт болар шаршағанда балапанын.
Өзі емес, бала үшін сүреді өмір,
Ойың сонда жат мейлі, түрегеп жүр.
Кеудеңде құс боп қонған бақытыңды,
Ұқсатпа, бұлтқа жаным, түнеме бір.
Сыр берме, бақыт құшып жарысаң да,
Сыр берме, қажып қатты арысаң да.
Басқа емес балаң үшін шыдайсың ғой,
Су кешіп, жаныңа шоқ қарысаң да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара шың

  • 0
  • 0

Бұлт үйіріліп, шоғырланған басына
Қара шыңның келіп тұрмын қасына.
Өн бойына ораныпты сұр тұман,
Тұрса керек, қараулығын жасыра.

Толық

Таң самалы

  • 0
  • 0

Теңіз ерте ұйқысынан оянды,
Толқын жүзі таң нұрына боялды.
Таң самалы тереземнен енгенде,
Көңіл қалай хош иісіне тоя алды.

Толық

Жауынды көктем

  • 0
  • 0

Осынау жақтың күні ұдайы тұнжырап,
Жадырамай, бұлты неге түр жылап.
Менің дағы қақ айырып кеудемді,
Жарға соғып толқындайды бір бұлақ.

Толық

Қарап көріңіз