Өлең, жыр, ақындар

Түн даланы тербетіп

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2045
Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.
Айлар, жылдар жатады ұдай ауысып,
Қыз жанының төзімдерін тауысып.
Әр көкейде жетпей жүрген арман бар,
Бәрі бірдей жүрген жоқ қой қауышып.
Уақыт — ағын, кімдер оны санады,
Армандар-ай, санасыз да саналы,
Кейбіреулер мұзға мені батырса,
Кейбіреулер қуантып та алады.
* * *
Кейде, жақсы жаныңды мұң жайласа,
Кейде жақсы қуаныш тіл байласа.
Кейде, жақсы көкірегінде бұрқылдап,
Тұп-тұнық бір өлең — бастау қайнаса.
Бәрі жақсы, жаман дейтін жаман жоқ,
Түсінерсің, жүрсең егер аман боп.
Ерте емес, кештеу ұқтым япыр-ай,
Өкініш те, арман да көп, амал жоқ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шымылдық

  • 0
  • 0

Ғажабын-ай, самал ескен іргенің,
Жұпар иіс бүркеді ғой бір керім.
Алты қырдан аттан түсіп аялдап,
Ауыл жаққа қысыла қарап тұр "келін".

Толық

Көз тігіп

  • 0
  • 0

Елеңдеп сенің жолыңды күттім,
Қайтқанша ұзақ сапардан.
Өртеген жанды
Жалынды жұттым,

Толық

...Сол қара шаш

  • 0
  • 0

Жимашы, торғын қара шашынды анау,
Жанымды отыңа өртеп басылмады-ау.
Шіркін-ай, еркімді алған сол қара шаш,
Арман, арман!..

Толық

Қарап көріңіз