Өлең, жыр, ақындар

Тағдыр жоқ

  • 30.09.2021
  • 0
  • 0
  • 905
Қызықтап аз ғұмырды көрдік елес,
Тағдыр жоқ ат арымас, ер жүдемес.
Жалғыз-ақ жүрген сайын қылаң ұрған,
Уақыттың сақал-шашы селдіремес.
Дидары думандатқан әз ортаны,
Адамның жаны тозбас, тозар тәні.
Ауласы қоқыстанса дүниенің,
Алласы мезгіл-мезгіл тазартады.
Өзгермей өмір салты сол баяғы,
Жапырақ жылда көктеп, сарғаяды.
Көн қатса қалыбына қайта барып,
Тәңірге пенде байғұс қол жаяды.
Бірақ та бара бермес ол да ұзаққа,
Түскенше адам әлек жан тұзаққа.
Жалғаннан жортып өтер бір жолаушы,
Ер салып үміт деген жалғыз атқа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасым

  • 0
  • 0

Айқастан аман шығар мыңнан бірі,
Ақындар – арпалыстың құрбандығы.
Өлеңнің қағанағы жарылған күн –
Қасымдай хас тұлпардың туған күні.

Толық

Тау жыры

  • 0
  • 0

Тауым, мені құпияңмен жолықтыр,
Мен ұқпаған өмір сырын сен ұқтыр.
Көкірекке құстың үні толып бір,
Құшағыңа сүңгіп кеткім келіп тұр.

Толық

Ұлықбекке

  • 0
  • 0

Көзді алдап әшекейі жылтыраған,
Қия алмас жас дәуренді шіркін адам.
Өлеңнің ойнақ салып жайлауында,
Су ішкен інім едің бір тұмадан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар