Өлең, жыр, ақындар

Таң нұрына таласып

  • 30.09.2021
  • 0
  • 0
  • 789
Таң нұрына таласып көз жанарым,
Аман тұрсам төсектен мәз боламын.
Жалап өткен жарқанат қанатындай,
Өмір неге осынша тез, қарағым?
Келе жатқан кідірмей ілгеріден,
Менен де ұзап барады күн­-керуен.
Көк дөненге көңілім мінгенімен,
Енді қанша, білмеймін, бірге жүрем?
Май тамызған ақын көп тілдерінен,
Сөз сарайын күзетіп күн көріп ем.
Келді-кетті демеңдер бір жолаушы,
Опырылса өзегім діңгегінен.
Күтіп алар келешек өз қонағын,
Қашан қайрат біткенше қозғаламын.
Жемтігіне айналмас жәндік бар ма,
Ажал деген ашқарақ тазқараның?
Жәндік емен жұтылар, атым – адам,
Рухым сөнбес тұрғанда отым аман.
Жылу болып кіремін керек қылсаң,
Жыртқыштардың көзіне шатынаған...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлықбекке

  • 0
  • 0

Көзді алдап әшекейі жылтыраған,
Қия алмас жас дәуренді шіркін адам.
Өлеңнің ойнақ салып жайлауында,
Су ішкен інім едің бір тұмадан.

Толық

Сезімім жанымды толқытса беймаза

  • 0
  • 0

Сезімім жанымды толқытса беймаза,
Серпілем ойыма жеңдіріп.
Қиялым – көлігім, көңілім – кең дала,
Келемін суыт жол жүріп.

Толық

Аянның көктасындағы жазу

  • 0
  • 0

Еске алып басқан күнді қара тұман,
Ескерткіш тас тұрғыздық ел атынан.
Үзілген бір қауырсын жатыр мұнда,
Сәкендей ақ сұңқардың қанатынан.

Толық

Қарап көріңіз