Өлең, жыр, ақындар

Қызым ауырғанда

  • 30.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1697
(Хорланға)

Қорғаның боп тұрайын қарауылда,
Мен құлайын, құлыным, сен ауырма.
Сен ауырсаң төбемде күн тұтылып,
Қозғалады қара жер табанымда.
Шылбырыңды ерте үзіп жетегімнен,
Құлыным­ау, қиянда жеке жүрген.
Саған жеңіл болғанмен маған ауыр,
Дірілдейді жүрегім жөтеліңнен.
Ауырмашы, аяулы, алтын балам,
Қабағыңды көрсетші жарқылдаған.
Өмір деген алапат көк толқында,
Кіп­-кішкентай қайығым қалтылдаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кер заманда

  • 0
  • 0

Ұлар шулап үрейленсе, ұлы таудан аң қашар,
Ін түбінен індет шықса, іргесіне жалғасар.
Кер заманда бағыланның борсық сорып құйрығын,
Кер сиырдың емшегіне сұр кесіртке жармасар.

Толық

Жылай берме

  • 0
  • 0

Жүз толғанып, мың ойланып,
Жылай берме, мұңлы ақын.
Күн шыққанмен шырайланып,
Қайта келер түн жақын.

Толық

Ақтоғай

  • 0
  • 0

Ақтоғай, атың қандай әдемі еді,
Деуші еді жыр бесігі, ән әлемі.
Өзімнен бұрын жетіп құс-көңілім,
Аялы аспаныңда әуеледі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар