Өлең, жыр, ақындар

Насыбай. Шал мен кемпір

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 1204
Қисайып көне тулақ-елтіріге,
"— таршылық көрмейсің, деп, мен тіріде",—
қутыңдап қаршығадай қартың отыр
насыбай уқалатып кемпіріне.
Сөзінің аяғы жоқ,
басы қайда, —
отыр шал омырауын ашып айға,
шұбырып сілекейі төне түсер
кемпірі уқалаған насыбайға.
Үлкені осы болып мұратының
танауы таппай-ақ тұр, сірә, тыным.
Ерінге ытқыта бір жеберсе ғой
көк бурыл насыбайдың бір атымын!
Суалған екі жаққа ұрт бітіріп,
тілімен кетік тісті бырт-бырт ұрып,
көтеріп кемиегін кемпіріне,
жатсам-ау, деп отыр ма, шырт түкіріп?
Енді оған керек те емес жалған атақ,
ешқайда бармайды
атын талға матап,
насыбай уқалатып кемпіріне
жатқаннан шалың үшін бар ма рахат!
Желбіреп етегі мен жең түріле,
"— жамандық кермеспін, деп, сен тіріде",
шалының насыбайын үгіп беріп,
қояды күлмең қағып кемпірі де.
... болмасын жүйкесі де ту-талақай,
насыбай уқалап бер, уқала, апай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сездім де қабағында сызат барын

  • 0
  • 0

Сездім де қабағында сызат барын,
арамыз ушығуын ұзатпадым.
Қарсы айтар жауабымды,
сауалымды

Толық

Тынышын ап түйменің

  • 0
  • 0

Тынышын ап түйменің —
шешініп те киініп,
бұрала кеп биледің —
жүз бүгіліп, иіліп,

Толық

Жайлауда

  • 0
  • 0

«Төрткүлдеп ошақ қаздырып, төбел де бие сойдырып»,
Қымызға бізді қандырып, қуырдақ-етке тойдырып,
Толғанбай батыр баласы иен-тегін үйге ие боп,
Етігін сыртқа лақтырып, телпегін төрге қойды іліп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар