Өлең, жыр, ақындар

Жалғасады, таусылмайды көк белең

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1841
Шарық ұратын күндерді ойлап кеше бір,
Шындықты іздеп,
Шыр айналды жас өмір...
Жамағаттың жайлауларын мекендеп,
Жас Лермонтов, қиял кешті неше жыл.
Қатыгез шың оған түсін жылытты,
Қайнарынан құйып ішті тұнықты.
Қайратынан құйып ішті тұнықты.
Қайыратын уды өлең тілімен,
Тәп өзіңдей ақынды аңсап жүріпті.
Дәмін шың оған түсін жылытты,
Суын ішіп "жат жердің",
Жалын жылды осылайша өткердің.
Қабағыңнан қайғыңды ұқты тау елі,
Өлең үшін туған сендей бапкердің.
Жамағат деп халық тегін қоймаған,
Өткен екен, онда не бір ойлы адам...
Тау тұрғыны әрқашан да биік қой,
Өрлігін де, ерлігін де жоймаған!..
"Өткен өмір, жәбірледі жанымды,
Аямады, ақындарын дарынды..."
Жендеттері жер қаптырды нар ұлды,
Нөсер етіп төктім ащы зарымды.
Аямадым ақындардан жерімді,
Жамбасына төседім мен төрімді.
Олар-дағы тек биіктен көрінді,
Төкпе жырлар жапырақтай өрілді...
"Құшағым кең, қолым ашық бұл шақта,
Құндақталды жасыл өлкем гүл шоққа", —
Деп, ақсақал, толғанысын айтады,
Дана сөзін жалғай түсіп ұрпаққа.
Құлпырады, құлшынады Жамағат,
Жамағатты елі жатыр жаңалап.
Ұлы ақындар қабіріне гүл қойып,
Кавказ жерін қайттық біз де аралап...
Жалғасады, жарысады көк белең,
Жолдарым да көп-ақ екен өтпеген.
Тау мінезін тағы да бір тәкәппар,
Көрсем екен деп келем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңеше-ай

  • 0
  • 0

Күрпілдейді ерте-кеш қара саба,
Сабасыз қазақ үйі жараса ма.
Саба пісіп жеңешем ойға кетіп,
Қозғайды, көне сырды оңашада.

Толық

Біз екеуміз

  • 0
  • 0

Отты көздің жанарынан аумаған,
Егіз қайың сияқты едік екеуміз.
Ақжал толқын сияқтанып аунаған,
Жетелесіп бірге өскен екенбіз.

Толық

Мырзашөл гүлі

  • 0
  • 0

Сыйладың маған, жұртым, дала гүлін,
Өзіңнен тасқын шабыт алады үнім.
Кешегі құлазыған Мырзашөл бұл,
Кетіпті гүлге айналып дала бүгін.

Толық

Қарап көріңіз