Өлең, жыр, ақындар

Бар өмірге қимас ем..

  • 17.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1898
Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма, сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген
Өзіңменен.
Ойнама, жаным, сірә теңізбенен,
Толқынға батырады теңіз — терең.
Сол терең толқындарда тербеп келем,
Сезімнің нәзік гүлін —
Сен үзбеген.
Шақтарымда ұзақ таң көз ілмеген,
Сырласамын, сиқырлы сезімменен.
Жай таптырса жаныңды самал есіп,
Ол менің сағынышым —
Сені іздеген.
Бар шығар армансыз боп еткендер де,
Ұқсаймын жауын күткен беткейлерге,
Мен өтермін өмірден,
Сендік сезім —
Қалар-ау, мәңгі жасап
Көктемдерде...
Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген
Өзіңменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жандардың ұға бермес кез келгені

  • 0
  • 0

Жырла деп,
Жүрегімді сөз кернеді.
Оның да айтары бар,
Айтпасы бар,

Толық

Қамқалы

  • 0
  • 0

Елпілдеген, мөлтілдеген, Қамқалы,
Шақырады, алыстан көз тартады.
Құм жоталар, артқа тастап белдерді,
Бетке ұстаған Сарыжайлау, Арқаны.

Толық

Қайран, талқы таулары-ай!

  • 0
  • 0

Өлеңнің өніп жатса тасқа гүлі,
Жұртына жетіп жатса асқақ үні.
Табаны аумай өтсе туған жерден
Адамның болар ма екен басқа мұңы?!

Толық

Қарап көріңіз