Өлең, жыр, ақындар

Бар өмірге қимас ем..

  • 17.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2331
Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма, сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген
Өзіңменен.
Ойнама, жаным, сірә теңізбенен,
Толқынға батырады теңіз — терең.
Сол терең толқындарда тербеп келем,
Сезімнің нәзік гүлін —
Сен үзбеген.
Шақтарымда ұзақ таң көз ілмеген,
Сырласамын, сиқырлы сезімменен.
Жай таптырса жаныңды самал есіп,
Ол менің сағынышым —
Сені іздеген.
Бар шығар армансыз боп еткендер де,
Ұқсаймын жауын күткен беткейлерге,
Мен өтермін өмірден,
Сендік сезім —
Қалар-ау, мәңгі жасап
Көктемдерде...
Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген
Өзіңменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән еді ғой ұмытқан

  • 0
  • 0

Маңай жым-жырт кешкілік,
Бұлттар — кеме көктегі.
Жатты бір ән естіліп,
Қоңыр үйден шеттегі.

Толық

Көрдім мен

  • 0
  • 0

Көрдім мен, қара көздің от шашқанын,
Құлатқанын кеудеме отты аспанын.
Көрдім міне, жарқылдаған асыл кездік,
Жерде жатып қарайып тот басқанын.

Толық

Жалғыз тамшымын

  • 0
  • 0

Қара бұлттан тамған жалғыз тамшымын,
Өлең нем, мен оған бір жалшымын.
Керек жанға самал желдей жұмсақтық,
Керегі жоқ, осып түсер қамшының.

Толық

Қарап көріңіз