Өлең, жыр, ақындар

Пұшықтың ұрыға айтқаны

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4874
Шығып ем бүгін мініп көк байталға,
Кез болдым екеуіңе көк қайқаңда,
Көк байтал өзі семіз, өзі буаз,
Жануар шаба алмаса өкпе айтам ба!
Екеуің келе сала пұшықты алдың,
Өкпесін өзі дімкәс қысып та алдың.
Қалғандай қағындысы құрттан әлі,
Пұшықты бартылдатып ұшықтадың.
Олжалап кетерсіңдер байталымды.
Қалмайын мен де бүгіп айтарымды.
Осы өлең қайда барсаң қыйқу салып
Қуалар бойларыңнан сайтаныңды.
Білемін бірің Манас, бірің Сырым,
Пұшықты тонағаның жаман ырым.
Атыңды біреуіңнің бірің атап,
Көріп пе ең адам тонап будан бұрын.
Ала бер байталымды Сырым, Манас,
Байталға мейлің өліс, мейлің талас,
Атыңды екеуіңнің біліп алдым,
Аржағы керегі жоқ болды қалас!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлгенің жоқ, сен тірі

  • 0
  • 0

Дағыстанның бұлбұлы,
Жайнаған жырдың жұлдызы,
Стальский ақынның —
Есіттім міне елімін.

Толық

Сыртанға

  • 0
  • 2

Қыдыралы, Құлшаннан
Құлаш ұрған Сырттайым!
Жерді болжап, күн шалған,
Жүргеніңді ұққанмын.

Толық

Жанғұттымен әңгіме

  • 0
  • 0

Көп жүріп, жеттік асу — аш кезеңге
Көргенше енді қайтып мен төзем бе?
Білмеймін, жүкті әйелдей жүрек күпті
Жүреміз ұрып кетіп қайсы өзенге!..

Толық

Қарап көріңіз