Өлең, жыр, ақындар

Қына басқан қарағай

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1842
Салмағын салса да оған мынау аспан,
Күлместен,
Күңіренбестен,
Жыламастан,
Беткейде жатыр сұлап бір қарағай
Өн бойын жасыл түкті қына басқан.
Қарашы,
Жатыр тұтас бөлінбестен,
Қарамай тағдырына өлім кешкен,
Қадалған жердегі оның бұтағынан,
Кердің бе,
Өркендерін өрімдескен...
Қашаннан жатыр солай қыбыр етпей,
Қиылып қыршынынан күні жетпей.
Қиды екен қандай дауыл құлатуға,
Осынау мықтылықты құдіреттей!
Тағдыр да қайтара алмас бетін өктем,
Беу, ғажап қарағайлар,
Жетік өскен!
Бәрінің ортасында бұл алыпты
Қалайша
Шіркін өмір жетім еткен.
Соңынан қаулаған соң тілегі өріп,
Кетпепті қарағайдың жүрегі өліп.
Таянып бұтақтарын сол қарағай,
Сияқты келе жатқан тұрегеліп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанымның жапырағын сілкіндіріп

  • 0
  • 0

Қапыда қалмасын деп күлкің бұғып,
Кеудеме қиқулаған дүрсіл кіріп,
Жүремін бар ойымды ортаға сап,
Туған ел!

Толық

Сәлем айтты Алатау

  • 0
  • 0

Адамдар толқын дерсің сапырылған,
Шалғайдан қонақ та көп
Шақырылған.
Үн жетпеске қолымды сен жеткіздің,

Толық

Өрлік өлеңдері

  • 0
  • 0

Бойда қуат, білекте күш барында,
Шек болмас жүрегімнің құштарында.
Менің де жырдан соққан қамалым бар,
Ала алмас қаруланған дұшпанның да...

Толық

Қарап көріңіз