Өлең, жыр, ақындар

Күн шыққанда күліп оян

  • 28.08.2018
  • 0
  • 1
  • 7740
Көктем келсе — құлпырар гүл әрқашан,
Жапырақ жайса — бітеді шынарға сән.
Ештеңеге шаттана алмайсың сен —
Қаулап өскен шалғынға қуанбасаң.
Қуанышсыз жүректе құралмас ән,
Қайғы басса есіңе ал мұны әрқашан.
Ештеңеге риза бола алмайсың,
Жаңа жауған ақ қарға қуанбасаң.
Бірде қажет, бірде артық ойдың өзі,
Қайраттансаң, кетеді қайғы безіп —
Сүймегенің табиғат-анамызды,
Сүйсінбесең туғанда Ай-білезік.
Жүрекке мейірім мен жылу — көмек,
Сүйсінбеуге бола ма сұлуға ерек?
"Ойлай берсең, ой да көп, уайым да көп"
Шыққан күнге қуана білу керек!



Пікірлер (1)

Алуа

Не

Пікір қалдырыңыз

Бақ құсы

  • 0
  • 0

Дүние — кезек, қайырымы мен қаттысы,
Қайда деп, кім деп жүрегі, жаны пәк кісі.
Жынысқа, жасқа, орынға, текке қарамай,
Көрінбей ұшып жүреді дейді бақ құсы.

Толық

Қасиетті мекенім

  • 0
  • 0

Баяғы ауасы – әтір самалы ескен,
Балауса балғын шақты алам еске.
Құлпырған гүл бәйшешек арасында –
Нұр тұнған қасиетті далада өскем!

Толық

Зерде

  • 0
  • 1

Сағындырады табалдырығы таудай үй әлі,
Гүл жарған кезі қыр мінез қыздың қиялы.
Кісі танитын ғұламалардың сондағы,
Сөздері қандай, өздері қандай зиялы.

Толық

Қарап көріңіз