Өлең, жыр, ақындар

Таң шапағына құштармын

  • 28.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4383
Мен даланың қызымын Ел деп туған,
Шөлдеп туғам көктемге гүлдеп тұрған.
Жыр боп құйған жаңбырмен жаным бірге,
Табиғатпен тамырлас келбет — тұлғам.
Мен даланың қызымын алды жарық,
Жазда шыққан бүршікпін талды жарып.
Жапырағыма жарығын төгіп тұрар,
Аспанымда бір жұлдыз мәңгі жанып.
Біздің патша көңілді бағалар кім?
Арғыны, бергіні ойлап шамалармын.
Бабалардың бойымда көгі оянып,
Басады даналығы Аналардың.
Өмірімді өлеңнің ойы қашап,
Сыртта — құрмет, үйімде — дайын ошақ.
...Үйлесім болу керек дүниеде,
Бақыт та болу керек бойыңа шақ,
Астарланып мұң қалса іште әркімнен,
Күн нұрымен, күлкіммен тыстармын мен.
Таулардың тасасына кідірмейтін
Таң шапағына жанымдай құштармын мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шілтер

  • 0
  • 0

Сен кеткен соң басталған-ды басқаша ән,
Жүгіреді жылдар шашып шаңға шаң.
Жырларымды көп адамдар тыңдаған,
Ана, сен ғой естімедің ешқашан.

Толық

Зерде

  • 0
  • 1

Сағындырады табалдырығы таудай үй әлі,
Гүл жарған кезі қыр мінез қыздың қиялы.
Кісі танитын ғұламалардың сондағы,
Сөздері қандай, өздері қандай зиялы.

Толық

Көкейкесті

  • 0
  • 0

— "Дүрбелең дулы қаланың
Дүкені қайда, қалқам-ай?
Өтердей мына ағаңның
Өзекті шері тарқамай.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер