Өлең, жыр, ақындар

Таңның алтын шапағы

  • admin
  • 06.03.2024
  • 0
  • 0
  • 498
Бүрмеленіп ірге жақ,
Орын қалып түнге аз-ақ,
Ығыстырып келеді
Үр жаңа күн бір ғажап.

Үлбірейді гүл нәзік
Таңның шығы – гүлге азық.
Құстан бұрын оянам
Жүрегіммен жыр жазып.

Нұрмен тарап шашымды,
Таң пердесі ашылды.
Аяғымның астына
Алтын, гауһар шашылды.

Табиғат та баянды,
Таң шапағына боянды.
Күліп ашып көздерін
Немерелер оянды.

Кеңейеді шығысым,
Көбейеді ырысым.
Дүниенің естимін
Дүбірлеген дыбысын!
Таңғы нәсіп бұйырды.
Тостағаным бүйірлі.
Қаратаудың бойында
Жылқым жатыр үйірлі.

Құт толтырды үйімді.
Таудай байлық жиылды.
Күллі әлемнің шаттығы
Шаңырағыма құйылды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабыт

  • 0
  • 0

Ірікпей, билей алмай сезім легін,
Келеді өлең жазып, көз ілмегім.
Боранда отырайын боп-боз болып,
Боздатып қара өлеңнің боз інгенін.

Толық

Сағыныш туралы жыр

  • 0
  • 0

Іздейді адам бақытын, аңсағанын,
Зарығу бар үздіккен үнді әнінде.
Жапырақтар да сағынып таң самалын,
Бөленетін сияқты мұңға күнде.

Толық

Ескі жұртта

  • 0
  • 0

Жол түседі төмен қарай дөңестен,
Өткен өмір...
Шығардық біз оны естен.
Бір кездегі түйе жүрген жерлерде

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер