Өлең, жыр, ақындар

Таңның алтын шапағы

  • admin
  • 06.03.2024
  • 0
  • 0
  • 261
Бүрмеленіп ірге жақ,
Орын қалып түнге аз-ақ,
Ығыстырып келеді
Үр жаңа күн бір ғажап.

Үлбірейді гүл нәзік
Таңның шығы – гүлге азық.
Құстан бұрын оянам
Жүрегіммен жыр жазып.

Нұрмен тарап шашымды,
Таң пердесі ашылды.
Аяғымның астына
Алтын, гауһар шашылды.

Табиғат та баянды,
Таң шапағына боянды.
Күліп ашып көздерін
Немерелер оянды.

Кеңейеді шығысым,
Көбейеді ырысым.
Дүниенің естимін
Дүбірлеген дыбысын!
Таңғы нәсіп бұйырды.
Тостағаным бүйірлі.
Қаратаудың бойында
Жылқым жатыр үйірлі.

Құт толтырды үйімді.
Таудай байлық жиылды.
Күллі әлемнің шаттығы
Шаңырағыма құйылды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

IV бөлім

  • 0
  • 0

Қандай бақыт еріктер гүлдегені,
Қамығуды, ойлауды білмегені.
Қандай бақыт жапырақ билегені.
Қандай бақыт басқаны сүймегенім.

Толық

Баянауылға барғанда

  • 0
  • 0

Қазақтың даласына шын ғашықпын
Қалада тұншыққанда қырға асықтым.
Көруге Баянауыл суреттерін
Сұранып сұлу күзде жолға шықтым.

Толық

Қалалар мен адамдар

  • 0
  • 0

Ой келеді жауған кезде жаңа қар,
Жаның қалай тебіренбей қала алар?
Соққан боран, жауған қарға қарамай,
Салады адам жаңа-жаңа қалалар.

Толық

Қарап көріңіз