Өлең, жыр, ақындар

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2074
Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тел өстім?!
Ажал – аңның кеберсіген маңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.
Пәк арманым мезі болып мәңгіріп,
Шыңғырады шарасына сыймастан.
Күндеріме қасаңсыған сән кіріп,
Егіледі түндер жасын тыймастан.
Сен бе арманым, әлде мен бе озбаған,
Күміс көңіл сәбиінен алданып.
Боз інгеннің ботақаны боздаған
Балалық қап, жастық елді сандалып.
Жастығымда әлің құрып, шаршадың,
Егделікке енді қалай жетеміз?
Қаншама жыл мен тек сені аңсадым,
Енді менің мұңдарыма төтеңіз,
Енді өмірдің мазағына төтеңіз.
Сені құшам, бірге өлемін сенімен,
Бәлкім сөйтіп сорларымнан кеш қашам?!
О, арманым, қоштаспашы менімен,
Қоштасқандар оралмайды ешқашан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауған жауынгерлеріне

  • 0
  • 0

Гиндикуштың шыңдарында сұрланған,
Қалды сендік ұлы үміт пен нұрлы арман.
Кімнен құнын сұрайын мен, айтшы, дос,
Жастығыңның сол жылдарын ұрланған?

Толық

Барар едім, өмірді өртеп көргісіз

  • 0
  • 0

Барар едім, өмірді өртеп көргісіз,
Хат жазар ем, мекен - жайың белгісіз.
Ән салар ем, тәңір дауыс бермеген,
Жыр оқимын, тұла бойды кернеген.

Толық

Көктемсіз көшелерге

  • 0
  • 0

Көктемсіз көшелерге
Күз кілем төсегенде.
Қуаныш жоғалады,
Бар болған кеше менде.

Толық

Қарап көріңіз