Өлең, жыр, ақындар

Я, раббым!

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 3457
Я, раббым!
Кешір мені.
Адам деп есіркесең,
Ақын қып жаратқансың несін мені?
Кінәмді кешірмесең.
Я, раббым!
Кешіре гөр сезімімді,
Құмарлық құлатқанда
Жоғалтып төзімімді,
Ояндым жылап таңда.
Я, раббым!
Кешіре гөр жалынамын,
Бақытты сәттерімді
Құштарлық балынан мың
Татқанымды,
Сонан соң әттеңімді.
Сүрінбей тұра алмадым,
Бос өмір сүргенімде,
Саған еш ұнамадым,
Хош көңіл күлгенімде.
Ұмытып кәлимамды,
Сақтаған бойда жастан.
Бүгінгі жан иланды,
Ертеңді ойламастан.
Жалғыздық жоғалар-ау,
Біткенде есіл демім.
Мен саған ораламын,
Я, раббым!
Кешір мені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар төзімім таусылып

  • 0
  • 0

Бар төзімім таусылып,
Жан сезімді ұшырдым.
Елесіңді қаусырып,
Келмесіңді түсіндім.

Толық

Жанымның азабы азайып

  • 0
  • 0

Жанымның азабы азайып,
Тәнімнің сырқаты басынды.
Тірліктен табылмай ғажайып
Ой емес, дерт жеді басымды.

Толық

Мен ақын боп сөйлеп тұрып мінбеден

  • 0
  • 0

Асқан жүйрік жылдарыңа не істерсің?
Аянышты әлсіреген үнменен:
«Жастығымды, мастығымды кеш» дерсің.
Мен ақын боп, сөйлеп тұрсам мінбеден.

Толық

Қарап көріңіз