Өлең, жыр, ақындар

Мен аңсаған көктемің

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 3755
Жанарыңды талдыратын —
алыстағы қырандар,
Жанымды алау жандыратын —
қайталанбас бір ән бар.
Ескен самал, аққан
судан сұраңдар,
Қос ішегін домбыраның
күмбірлете бұраңдар.
Сол бір сазды шертеді,
Тұлабойда шымырлаған
сан тараулар, тамырлар,
Толасы жоқ ағылатын
сол арнамен ағын бар.
Көңіл құсы – ау, бұлдыраңдар,
биіктікте ағыңдар,
Толықсыған торғын қырда
мұнарланған сағымдар,
Ол да менің сезімім.
Төгілетін, егілетін,
айтылатын жүрекпен,
Айдын көлдің шалқарындай
айлы түнде дір еткен,
Арбап мені жанарыңның
сиқыры мол сыры өпкен.
Өр кеудеңді балғын гүлмен
құлпырта бір түлеткен,
Мен аңсаған көктемің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соғады жүрек

  • 0
  • 0

Нұр күлкісі жүзінен айықпаған,
Отыр жалғыз теңселіп қайықта адам.
Бәйек болып ерке өзен келе жатыр,
Толқын-толқын құшағын жайып маған.

Толық

Бұқтарма

  • 0
  • 0

Таласым жоқ, еркесің сен, Бұқтарма,
Ақын, бірақ, айбарыңнан ықтар ма.
Бейне сенің толқыныңнан аумаған,
Сүйреп келем арман атты жүкті алға.

Толық

Қараторы, ботакөз

  • 0
  • 0

Алақанда бәйек боп аялаған,
Ас дәмін қонағынан аямаған.
Ұлан-асыр осынша ықыласқа,
Шіркін-ай, ішпей-жемей тояды адам.

Толық

Қарап көріңіз