Өлең, жыр, ақындар

Мен аңсаған көктемің

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 3583
Жанарыңды талдыратын —
алыстағы қырандар,
Жанымды алау жандыратын —
қайталанбас бір ән бар.
Ескен самал, аққан
судан сұраңдар,
Қос ішегін домбыраның
күмбірлете бұраңдар.
Сол бір сазды шертеді,
Тұлабойда шымырлаған
сан тараулар, тамырлар,
Толасы жоқ ағылатын
сол арнамен ағын бар.
Көңіл құсы – ау, бұлдыраңдар,
биіктікте ағыңдар,
Толықсыған торғын қырда
мұнарланған сағымдар,
Ол да менің сезімім.
Төгілетін, егілетін,
айтылатын жүрекпен,
Айдын көлдің шалқарындай
айлы түнде дір еткен,
Арбап мені жанарыңның
сиқыры мол сыры өпкен.
Өр кеудеңді балғын гүлмен
құлпырта бір түлеткен,
Мен аңсаған көктемің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақан гүлі

  • 0
  • 0

Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Қимастықпен қараймын сұлулыққа,
Қайтер еді өзіммен алып кетсем.

Толық

Тың тұлғалары немесе алғашқы балағандар

  • 0
  • 0

Үскірік
Желдің өті,
Дала қарлы,
Көк дауыл жұлқылайды балағанды.

Толық

Талай сапар жалғасар

  • 0
  • 0

Жалғанда жақсылықтан үмітті көп,
Жаныңды түлетпей ме тұнық тілек.
Жазықсыз кіналаудан мен аулақпын,
Айтуға көңіл қимас ұмытты деп.

Толық

Қарап көріңіз