Өлең, жыр, ақындар

Алақандар

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2004
Айырмассың алысты да, жуықты,
Алақандар қандай ыстық уытты.
Көтеріп тұр көңілімен қарттарын,
Шаңырақ пен уықты.
Қыпша белін майыстырып жеңгелер,
Көбелектей қымыз құйып дөңгелер.
Ақ самайлар, иілемін алдында,
Сыйлап кетем болса сендік менде өнер.
Көңілдері ақ құс әлде періште,
Қиялыңды шарықтатар өріске.
Жаным тауып жарастығын жаз болсам,
Жори көрме бұны, жұртым, теріске.
Мойыл көзден ұшқындаған наз оттар,
Елге барсаң сауық-сайран, ғажап бар.
Етектегі жамыраған қарағай,
Бейне көкпар алып қашқан қазақтар.
Пай-пай, шіркін, ауыл қандай сүйкімді,
Амалым жоқ байлап қойсаң бұл тілді.
Әйтпесе мен айта берем қайталап,
Бақытыңды, базар – думан, күлкіңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Биіктік

  • 0
  • 0

Жетем деп ілгері ұдайы ұмтыламын,
Бұл өлең таптырмай-ақ жүр тұрағын.
От жүректі қамшылап ойқастайды,
Дәл түсірмей жаныңа күн шуағын.

Толық

Ауылым

  • 0
  • 0

Ауыл үсті көк бұтақтаған,
Әрі таныс, әрі ыстық жақ маған.
Бейне бір мейірімді анаға ұқсас,
Маңдайынан баласын бір қақпаған.

Толық

Шекара

  • 0
  • 0

Туған топырақ,
Адамның жер — Анасы!
Тұтасқан татулықпен ел арасы.
Араны бөлгенімен шек — сызығы,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар