Өлең, жыр, ақындар

Алақандар

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2191
Айырмассың алысты да, жуықты,
Алақандар қандай ыстық уытты.
Көтеріп тұр көңілімен қарттарын,
Шаңырақ пен уықты.
Қыпша белін майыстырып жеңгелер,
Көбелектей қымыз құйып дөңгелер.
Ақ самайлар, иілемін алдында,
Сыйлап кетем болса сендік менде өнер.
Көңілдері ақ құс әлде періште,
Қиялыңды шарықтатар өріске.
Жаным тауып жарастығын жаз болсам,
Жори көрме бұны, жұртым, теріске.
Мойыл көзден ұшқындаған наз оттар,
Елге барсаң сауық-сайран, ғажап бар.
Етектегі жамыраған қарағай,
Бейне көкпар алып қашқан қазақтар.
Пай-пай, шіркін, ауыл қандай сүйкімді,
Амалым жоқ байлап қойсаң бұл тілді.
Әйтпесе мен айта берем қайталап,
Бақытыңды, базар – думан, күлкіңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен бір жанмын

  • 0
  • 0

Ойларға тұтқындағы
Тәңір–ау, қайда барам табан асты,
Көңіл күзгі аспандай, маза қашты.
Мен жалғызбын, ойлар көп тұс-тұс жақтан,

Толық

Өзендердің — домбыра

  • 0
  • 0

Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.

Толық

Жүрекпен сырласу

  • 0
  • 0

Дейді маған дәрігерім, қозғалма,
Бірақ ақын ойланбайтын, кез бар ма.
Ақ палата ішіндегі тірлікпен,
Тағы да бір қимас күнім озды алға.

Толық

Қарап көріңіз