Өлең, жыр, ақындар

Алақандар

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1954
Айырмассың алысты да, жуықты,
Алақандар қандай ыстық уытты.
Көтеріп тұр көңілімен қарттарын,
Шаңырақ пен уықты.
Қыпша белін майыстырып жеңгелер,
Көбелектей қымыз құйып дөңгелер.
Ақ самайлар, иілемін алдында,
Сыйлап кетем болса сендік менде өнер.
Көңілдері ақ құс әлде періште,
Қиялыңды шарықтатар өріске.
Жаным тауып жарастығын жаз болсам,
Жори көрме бұны, жұртым, теріске.
Мойыл көзден ұшқындаған наз оттар,
Елге барсаң сауық-сайран, ғажап бар.
Етектегі жамыраған қарағай,
Бейне көкпар алып қашқан қазақтар.
Пай-пай, шіркін, ауыл қандай сүйкімді,
Амалым жоқ байлап қойсаң бұл тілді.
Әйтпесе мен айта берем қайталап,
Бақытыңды, базар – думан, күлкіңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есіңе ал

  • 0
  • 0

Есіңе ал, мұңайған сол шақтарыңды,
Есіңе ал тұнып қалған бақта гүлді.
Еріксіз әсем кеткен есіл күн–ай,
Шағайын әкел бермен шақпағыңды.

Толық

Төріне жүрегімнің ұя салған

  • 0
  • 0

Өрінде отырсам да Алматының,
Алыстағы езіңмен жалғас үнім.
Үніңнен үзіліп тұр толқынды күй,
Асатын сырластықтан бар ма шырын.

Толық

Ақ түн

  • 0
  • 0

Алақанға қондырдым ақ түніңді,
Сен де менен тіледің шат күлуді.
Қалай ғана сөзбенен жеткізермін,
Көрдім ғой, ақ түніңмен пәктігіңді.

Толық

Қарап көріңіз