Өлең, жыр, ақындар

Шағала

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 3900
Белгілі менің жатқа жақпайтыным,
Белгілі жат қақпасын қақпайтыным.
Белгісіз қай арада жол аяқтап,
Белгілі сендік сырды сақтайтыным.
Белгілі жүрек неге тасынғаны,
Белгілі жанның неге ашынғаны,
Белгісіз көзге күліп, сырттан көзеп,
Бір дұшпанның қанжарын асынғаны.
Белгілі, жас дәуренім кешетінің,
Ұрттаймын шетінен шарбат кесесінің.
Қиял шалқар теңселем жел қайықтай,
Шегі жоқ о шеті мен бұ шетінің.
Мейлі күлсін дұшпаным, табаласын,
Бұл жұртқа қай мінезбен жаға аласың.
Өмір — теңіз, жыр — дауыл, жағалауда
Ұшырып тұрсам болды шағаласын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара ормандар!

  • 0
  • 0

Қара ормандар, қағар тынбай кірпігін,
Мақамына мүлгігендей жыршының.
Қайда барсаң қарсы алатын нан-тұзбен,
Жаны қандай жайсаң еді жұртының.

Толық

Құс келгенде

  • 0
  • 0

Әуелеп ұшқан сайын құстар үдеп,
Бұлқынар ұясында құштар жүрек.
Анашым,
Айтушы еді,

Толық

Шымылдық

  • 0
  • 0

Ғажабын-ай, самал ескен іргенің,
Жұпар иіс бүркеді ғой бір керім.
Алты қырдан аттан түсіп аялдап,
Ауыл жаққа қысыла қарап тұр "келін".

Толық

Қарап көріңіз