Өлең, жыр, ақындар

Шағала

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4115
Белгілі менің жатқа жақпайтыным,
Белгілі жат қақпасын қақпайтыным.
Белгісіз қай арада жол аяқтап,
Белгілі сендік сырды сақтайтыным.
Белгілі жүрек неге тасынғаны,
Белгілі жанның неге ашынғаны,
Белгісіз көзге күліп, сырттан көзеп,
Бір дұшпанның қанжарын асынғаны.
Белгілі, жас дәуренім кешетінің,
Ұрттаймын шетінен шарбат кесесінің.
Қиял шалқар теңселем жел қайықтай,
Шегі жоқ о шеті мен бұ шетінің.
Мейлі күлсін дұшпаным, табаласын,
Бұл жұртқа қай мінезбен жаға аласың.
Өмір — теңіз, жыр — дауыл, жағалауда
Ұшырып тұрсам болды шағаласын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрекпен сырласу

  • 0
  • 0

Дейді маған дәрігерім, қозғалма,
Бірақ ақын ойланбайтын, кез бар ма.
Ақ палата ішіндегі тірлікпен,
Тағы да бір қимас күнім озды алға.

Толық

Прикамье

  • 0
  • 0

Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...

Толық

Домбыра

  • 0
  • 0

Қашан саған қолымды созбағалы,
Кеудеде арман көлі қозғалады.
Қос шек сырбаздаған сырлы саздай,
Керек маған сезімнің тозбағаны.

Толық

Қарап көріңіз