Өлең, жыр, ақындар

Шағала

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 3987
Белгілі менің жатқа жақпайтыным,
Белгілі жат қақпасын қақпайтыным.
Белгісіз қай арада жол аяқтап,
Белгілі сендік сырды сақтайтыным.
Белгілі жүрек неге тасынғаны,
Белгілі жанның неге ашынғаны,
Белгісіз көзге күліп, сырттан көзеп,
Бір дұшпанның қанжарын асынғаны.
Белгілі, жас дәуренім кешетінің,
Ұрттаймын шетінен шарбат кесесінің.
Қиял шалқар теңселем жел қайықтай,
Шегі жоқ о шеті мен бұ шетінің.
Мейлі күлсін дұшпаным, табаласын,
Бұл жұртқа қай мінезбен жаға аласың.
Өмір — теңіз, жыр — дауыл, жағалауда
Ұшырып тұрсам болды шағаласын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұрым

  • 0
  • 0

Тынысың кең-ау сенің, қайран дала,
Қанбаспын қызығыңа,
Сайранға да.
Жаңа түскен келіндей жасауы мол,

Толық

Жүрегімді айықпас

  • 0
  • 0

Өлеңнің өрнегіне үңілемін,
Айта алмаймын деп тіптен жұмыссызбын.
Өтіпті тағы да бір аяулы күн,
Арқалап бір бейбақтың қаяу мұңын.

Толық

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 0
  • 0

Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,

Толық

Қарап көріңіз