Өлең, жыр, ақындар

Шағала

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4021
Белгілі менің жатқа жақпайтыным,
Белгілі жат қақпасын қақпайтыным.
Белгісіз қай арада жол аяқтап,
Белгілі сендік сырды сақтайтыным.
Белгілі жүрек неге тасынғаны,
Белгілі жанның неге ашынғаны,
Белгісіз көзге күліп, сырттан көзеп,
Бір дұшпанның қанжарын асынғаны.
Белгілі, жас дәуренім кешетінің,
Ұрттаймын шетінен шарбат кесесінің.
Қиял шалқар теңселем жел қайықтай,
Шегі жоқ о шеті мен бұ шетінің.
Мейлі күлсін дұшпаным, табаласын,
Бұл жұртқа қай мінезбен жаға аласың.
Өмір — теңіз, жыр — дауыл, жағалауда
Ұшырып тұрсам болды шағаласын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір шыбық

  • 0
  • 0

Еске еріксіз түсіретін түз гүлін,
Албырт едік елеңдеген біз бұрын.
Зымыраған уақыт па әлде белгісіз,
Сол күндердің тыныштығын бұзды кім.

Толық

Мәскеудегі Пушкин ескерткіші алдында

  • 0
  • 0

Александр Сергеевич!
Мазалайын, сұрағыммен...
Ақындық аспанында құдайым ең.
Даусың жеткен кең-байтақ Ресейге,

Толық

Өтеді ғой бұл дәурен

  • 0
  • 0

Өтеді ғой бұл дәурен,
Әркімнің–ақ басынан.
Қайғысыздан —
Көңілі судай тасыған,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер