Өлең, жыр, ақындар

Дала қыраны

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 3292
Сәлем бердім асығып,
Армысың жонды Жоңғарым.
Биікте жатыр асылып,
Тарамдалған жолдарың.
Бала боп кеттім қасында,
Аспан мен шындар тілдескен.
Ыстық қой маған тасың да,
Жан-құрбыдай бірге өскен.
Әлде недей тіл қатты,
Тау іші бір сәт күңгірлеп.
Белесте оқшау тұрды атты,
Күй төкті маңай күмбірлеп.
Сол әнді бейне дала паң,
Тыңдайды ұзақ ұйып қап.
Қиядан ұшқан балапан,
Кеткендей болды ұйықтап.
Жанына жуық таядым,
Биікте жігіт тұр әне.
Сүйене түсіп таяғын,
Даланың қас қыраны!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Сен де бір кең даланың қыранысың,
Ұшары көк, қонатын тұрағы шың.
Қасиетті Қаратау қойнында өсіп,
Кеудеде толқындатқан Сыр ағысын.

Толық

Қымыз

  • 0
  • 0

Құя түсші, жеңеше, қымызыңды,
Басылсын шөлдегенім күнұзынғы.
Серілер әлде менен іркілді ме,
Қалайша домбыраның үні үзілді.

Толық

О, жігіттер

  • 0
  • 0

Ал, құрбым, көлік дайын жүр кетелік,
Жолдардан бізді күткен бірге өтелік.
Алатауым — ақ отау мың сан қонған,
Көгілдір сағым биік түр көтеріп.

Толық

Қарап көріңіз