Өлең, жыр, ақындар

Дала қыраны

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2988
Сәлем бердім асығып,
Армысың жонды Жоңғарым.
Биікте жатыр асылып,
Тарамдалған жолдарың.
Бала боп кеттім қасында,
Аспан мен шындар тілдескен.
Ыстық қой маған тасың да,
Жан-құрбыдай бірге өскен.
Әлде недей тіл қатты,
Тау іші бір сәт күңгірлеп.
Белесте оқшау тұрды атты,
Күй төкті маңай күмбірлеп.
Сол әнді бейне дала паң,
Тыңдайды ұзақ ұйып қап.
Қиядан ұшқан балапан,
Кеткендей болды ұйықтап.
Жанына жуық таядым,
Биікте жігіт тұр әне.
Сүйене түсіп таяғын,
Даланың қас қыраны!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

От боп жанып

  • 0
  • 0

Барып едім, от боп жанып, ыссылап,
Салқын екен, сіз тұрған жақ, мұздатты.
Сақылдаған тау өзенін ішіп ап,
Әжімдері қатпар-қатпар күз жатты.

Толық

Сағыныш тамшылары

  • 0
  • 0

Көп–ау жандар арманына жетпеген де, жеткен де
Өмір құшқан ақын жаны лапылдаған от кейде.
Гүл атқызам ақ арманды көктеменің өзіндей,
Өр теңіздің өзі берген тасқыны бар тек менде.

Толық

Көңілге біз қонақпыз

  • 0
  • 0

Бұл өмірге түстенген,
Жолаушымыз бәріміз.
Асты бірдей ішкенмен,
Бірдей емес арымыз

Толық

Қарап көріңіз