Өлең, жыр, ақындар

Күндер қайда

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2061
Күндер қайда кешегі от көрінген,
Гүлдер ыққан құшаққа кеші қандай.
Көзіңді жұмып, аттап өткеніңмен,
Мен оны отыра алман есіме алмай.
Аспан да жарқыратып жұлдыздарын,
Самал жанды кететін айықтырып.
Түн пердесі түсіріп құндыз қалың,
Шақыратын құшағын жайып тұрып.
Серуендеп кеш болса шығатынбыз,
Алдымызда кең дала алаң ашық.
Көрінсе үлкен кісі ығатынбыз,
Екеумізді от сезім ала қашып.
Бақтар бізді сағынып, біз бақтарды,
Кәусар сырлар көңілге құйылатын.
Қыдырумен атқызып күзгі ақ таңды,
Таң нұрымен жүзіміз құбылатын.
Көл бетінде қалатын толқын күліп,
Самал келіп сыбырлап өпкенінде.
Қайран күндер сағымдай толқып жүріп,
Адастырып кетіпті-ау өткелін де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ескерткіш түбіндегі ой

  • 0
  • 0

Келемін мен кенді алқапты аралап,
Кілем түстес құлпырады бар алап.
Керіледі кербез сұлу шыңдар да,
Паң кеудесін жатқандай бір ән орап.

Толық

Бір шыбық

  • 0
  • 0

Еске еріксіз түсіретін түз гүлін,
Албырт едік елеңдеген біз бұрын.
Зымыраған уақыт па әлде белгісіз,
Сол күндердің тыныштығын бұзды кім.

Толық

Көңіл құстары

  • 0
  • 0

Ұшырып көңіл құстарын,
Отыр ем үнсіз күрсініп.
Толқып бір өтті күшті ағын,
Жүрегім қалды ұмсынып.

Толық

Қарап көріңіз