Өлең, жыр, ақындар

Күндер қайда

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1930
Күндер қайда кешегі от көрінген,
Гүлдер ыққан құшаққа кеші қандай.
Көзіңді жұмып, аттап өткеніңмен,
Мен оны отыра алман есіме алмай.
Аспан да жарқыратып жұлдыздарын,
Самал жанды кететін айықтырып.
Түн пердесі түсіріп құндыз қалың,
Шақыратын құшағын жайып тұрып.
Серуендеп кеш болса шығатынбыз,
Алдымызда кең дала алаң ашық.
Көрінсе үлкен кісі ығатынбыз,
Екеумізді от сезім ала қашып.
Бақтар бізді сағынып, біз бақтарды,
Кәусар сырлар көңілге құйылатын.
Қыдырумен атқызып күзгі ақ таңды,
Таң нұрымен жүзіміз құбылатын.
Көл бетінде қалатын толқын күліп,
Самал келіп сыбырлап өпкенінде.
Қайран күндер сағымдай толқып жүріп,
Адастырып кетіпті-ау өткелін де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аққулар

  • 0
  • 0

Айдын көл беті жап-жалтыр,
Аққулар жүр шомылып.
Ақ қайың ару ақ балтыр,
Ақша бұлт көлге көміліп.

Толық

Ешкіөлместен ескерткіш

  • 0
  • 0

Нұрға бөлеп кең алқапты, дәндерді,
Алтын сәуле алып қырға өң берді.
Жақсы ағалар,
Жаны жайсаң құрбылар,

Толық

Ашу

  • 0
  • 0

О, тәңірім, артық айтсам кешерсің,
Жан балам, неге мұнша кешігесің.
Әлде теріп жүр ме екен ол даладан,
Осынау екі "күшіктің" несібесін.

Толық

Қарап көріңіз