Өлең, жыр, ақындар

Жан еді ғой аяулы

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1625
(ақын Жұмағали Саинға арнаймын)

Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.
Шуламайды орман, ол да тыныпты,
Дірілдейді жапырақтар жәй ғана.
Қызыл гүлге мөлтілдек шық тұныпты,
Мүлги қапты ішін тартып айнала.
Бара жатты бір күрсініп ай аунап,
Табиғат та өз жыршысын жоқтапты.
Өмірге ынтық жан еді ғой аяулы-ақ,
Асыл жүрек, ақын жүрек, тоқтапты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнге қосып..

  • 0
  • 1

Сағынармын, әнге дағы қосармын,
Сағыныштың бал шарбатын тосар күн.
Сағыныштан қайран төзім талықсыр,
Төзім деген —

Толық

Өткел ме едің

  • 0
  • 0

Өмірден болмаса да көп көргенім,
Қаншама қиындықты өткермедім.
Құлап түссе тауды да көтеретін,
Жүрегім, қырық жамау өткел ме едің,

Толық

"Шыңбұлақ"

  • 0
  • 0

Беткейінен өріліп,
Биікке ағаш бойлаған.
Жатқан құздар керіліп,
Көркіне жанар тоймаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар