Өлең, жыр, ақындар

Жан еді ғой аяулы

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1631
(ақын Жұмағали Саинға арнаймын)

Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.
Шуламайды орман, ол да тыныпты,
Дірілдейді жапырақтар жәй ғана.
Қызыл гүлге мөлтілдек шық тұныпты,
Мүлги қапты ішін тартып айнала.
Бара жатты бір күрсініп ай аунап,
Табиғат та өз жыршысын жоқтапты.
Өмірге ынтық жан еді ғой аяулы-ақ,
Асыл жүрек, ақын жүрек, тоқтапты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Орақ күйі

  • 0
  • 0

Япырмай, белгі бар ма өткен күнде,
Көктемдер де бөленді бөктер гүлге,
Енді міне ырғалып алтын бидай,
Келіпті көңілді күй шерткен күз де.

Толық

Тентек

  • 0
  • 0

"Тентек су" деп тегін айтпай ел сені,
Өзің жайлы көп шертеді ертегі.
"Мың қарағай" тау арасы қайнарың,
Құлдырап кеп араладың өлкені.

Толық

Гүлданай

  • 0
  • 0

Бір қыз бар сол ауылда қара бұрым,
Бірге өткізген сонау бір балалығын.
Егіске барғанында талай рет,
Жинап әкеп беретін дала гүлін.

Толық

Қарап көріңіз