Өлең, жыр, ақындар

Жан еді ғой аяулы

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1654
(ақын Жұмағали Саинға арнаймын)

Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.
Шуламайды орман, ол да тыныпты,
Дірілдейді жапырақтар жәй ғана.
Қызыл гүлге мөлтілдек шық тұныпты,
Мүлги қапты ішін тартып айнала.
Бара жатты бір күрсініп ай аунап,
Табиғат та өз жыршысын жоқтапты.
Өмірге ынтық жан еді ғой аяулы-ақ,
Асыл жүрек, ақын жүрек, тоқтапты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір құшып, от құшып

  • 0
  • 0

Күйші қарт безілдетті домбырасын,
Бөлмеге күй сермеді күй құлашын.
Ақын сен де төгіп өт нөсеріңді,
Болсаң да қанша жүйрік болдырасың.

Толық

Тірілер келеді

  • 0
  • 0

Боташым келеді сағынып,
Достарым келеді сабылып,
Келеді күніне қаншасы
Көп сырын көзінен жан ұғып.

Толық

Көгілдір өлке, көк Дунай

  • 0
  • 0

Тарт, Шамша,
Өрге қарай аттың басын,
Көк Дунай бізді бүгін жатсынбасын.
Қайтайық желқайықпен желе жортып,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер