Өзендердің — домбыра
- 0
- 0
Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.
Жан еді ғой аяулы
(ақын Жұмағали Саинға арнаймын)Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.
Шуламайды орман, ол да тыныпты,
Дірілдейді жапырақтар жәй ғана.
Қызыл гүлге мөлтілдек шық тұныпты,
Мүлги қапты ішін тартып айнала.
Бара жатты бір күрсініп ай аунап,
Табиғат та өз жыршысын жоқтапты.
Өмірге ынтық жан еді ғой аяулы-ақ,
Асыл жүрек, ақын жүрек, тоқтапты.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Көл түбіне кім аспанды төсеген
- 0
- 0
Толқын күліп судың беті шымырлап,
Нұр өбеді суға төніп сыбырлап.
Сағым жүйткіп жалт-жұлт етті дамылсыз,
Жатыр ма әлде ойшыл жаннан сыр ұрлап.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Бану
Қалай жүктейміз -
Кадыр мырзаалиев
Тыл туралы таппак -
Кадыр мырзаалиев
Тыл туралы таппак шумактар -
Гей
Өте жаман
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі