Ой ықтаған көңілде мұң қоюлап..
- 0
- 0
Ақын едім жұптасқан жұртыменен,
Mice тұтпас тірлікті сырсыз-желең.
Ой ықтаған көңілде
Мұң қоюлап,
Жан еді ғой аяулы
(ақын Жұмағали Саинға арнаймын)Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.
Шуламайды орман, ол да тыныпты,
Дірілдейді жапырақтар жәй ғана.
Қызыл гүлге мөлтілдек шық тұныпты,
Мүлги қапты ішін тартып айнала.
Бара жатты бір күрсініп ай аунап,
Табиғат та өз жыршысын жоқтапты.
Өмірге ынтық жан еді ғой аяулы-ақ,
Асыл жүрек, ақын жүрек, тоқтапты.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Кешір мені
- 0
- 1
Қайран Талқы таулары-ай!
Биік неткен,
Сен екенсің іштегі күйік көптен.
Қарап тұрмын қасында көз ала алмай,
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі