Өлең, жыр, ақындар

Арсыз адам

Намысы жоқ құ пақыр,
Жаңбырсыз қалған жер тақыр
Арамтамақ асқа қол салған
Іссіз, мұңсыз құр жатыр
Анасы жүр шырылдап
Намысы оның жыртылған
Даусы бітіп қырылдап
Өңі кеткен құртылған
Дурсілдеп ана жүрегі
Елжірейді езіліп
Көңілі босап, көзі су
Кетеді тубі тозығып
Өмірін қиып мұң жырға
Тағдырын тағы қабылдап
Өз мойнына алады
Орамалын тағып ап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз