Өлең, жыр, ақындар

Көзсіз өмір...

Көре алмас ең көз болмаса ақ таңды,
Көре алмас ең күн қызарып батқанды
Оранса да айнала гүл көктемге
Сезбейсің ғой ағаш бүршік атқанды.

Көрмейсің ғой тамшысын да жауынның
Білу қиын ашуын да дауылдың
Жапалақтап жауса-дағы ақша қар
Көз болмаса оның өзін көру мұң.

Көз болмаса, айтшы, кімге керексің?
Басқалардан осың үшін ерексің
Өзгелердің шаттығына қуанып
Бөліспейсің, себебі сен бөлексің.

Көзсіз өмір-мәңгілік қара тұнық
Ғашық жанның көзінде қара құлып
Күлімдеген сүйгеніңнің жүзіне
Айта алмайсың сезіміңді қарап тұрып.

Көзсіз қиын сезіну махаббатын,
Аналардың қуаныш, салтанатын
Жымың қақса көзінен төгілетін
Көрмейсің ғой мейірім, шапағатын.

Сыйға берген қос жанарды Жаратқан
Сол жанармен қарсы аламыз таңды атқан
Бұл өмірдің тек жақсысын көрсет те
Жамандық пен сатқындыққа қаратпан.

Көзіміздің тек қадірін білейік
Жанарларға мол игіні ілейік
Әлемдегі ең жақсыны көретін
Қос жанарды күтіп, қорғап жүрейік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз