Өлең, жыр, ақындар

Уақыт

Уақыт - бақыт, алтын ғой жарқыраған,
Тықылдаған сәт сайын, тамшылаған.
Қолдағы бар алтынның қадірі жоқ,
Қартайғанда етеді қамшылаған.
Бұл уақыттың бағасын көп білмейді,
Көп білсе де қадір қып үлгермейді.
Жастық кезде құр босқа кеткен уақыт,
Қартайғанда күніңе күн бермейді.
Көп уақытты кетірдім мен құр босқа,
Ертерек келмеді ғой ақыл басқа,
Кешігіп уақытымнан, ақымақ боп,
Төменнен қарап жүрмін шын құрдасқа.



Пікірлер (2)

Жанерке

Мен осы өлеңді бұрында жатағым менің сүйікті өлеңім деседе болады

жанерке

папалям папалям сини трактор едет кнам

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз