Өлең, жыр, ақындар

Сен менен әлді екенсің

  • 21.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1745
Мен сенен әлсіздеумін,
Сен менен әлді екенсің.
Қанша рет сөнді екенсің,
Қанша рет жанды екенсің.
Қанша рет сөнді екенсің,
Қанша рет жанды екенсің.
Қанша рет сынды екенсің,
Қалайша қалды екенсің.
Жүрегің неткен мықты,
Мен неткен жүрексізбін.
Өрмегін өрмекшінің
Зорланып әрең бұздым...
Сен болсаң асаулардай,
Әл бермей байлағанға.
Биіктен биікке асып,
Жөнелдің әлдеқайда.
Жөнелдің әлдеқайда
Тынысын, тарылмай ма.
Сәл ғана аянсайшы,
Жүрегің жарылмай ма.
Сен сонша шарықтадың,
Биіктен биіктерге,
Тек сенше ұша алады –
Оттарда күйіп көрген,
Оттарды сүйіп көрген.
***
Түн - ұйықтаған қара мысық бейнелі,
Жұмсақ қана жылытады денемді.
Әлде біреу көрінбестен тербейді
Ішімдегі ызыңдаған өлеңді.
Көңілім тұнған желсіз күнгі жалаудай,
Әлдилеймін сезімімді үркітпей.
Қиялым да қасымда отыр қамауда
Тұғырдағы томағалы бүркіттей.
***
Күн еңкейді, созды жерге қолдарын,
Ұзартты ол қысқа көлеңкелерді.
Мен де ұзарттым жамап-жасқап жолдарын
Бітпей қалған кешегі бір өлеңді.
Қысқаларым, жыртықтарым қандай көп,
Киіміңдей бұйымындай кедейдің.
Содан болар, ішім азан-қазан боп.
Дәл өзіндей сезінемін өгейдің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз жерім

  • 0
  • 0

Жолдастар,
Жан достар,
Туыстар, тыңдаңдар!
Өздерің тіл берген, Сөз берген ақынмын.

Толық

Ой үстінде

  • 0
  • 0

Кірген кезде ұйқыға бала-шаға
Абайды оқып отырып оңашада,
Кешегі мен бүгінге үңілем де
Таңданамын мынадай тамашаға:

Толық

Қыс ата

  • 0
  • 0

Ойының, балам, омбы қар
Демейсің қолым домбығар.
Ақ мамықты ақтара
Қалайсың тынбай ақ қала.

Толық

Қарап көріңіз