Өлең, жыр, ақындар

Кішкене портрет

  • 22.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1991
Өзгергіш бояу секілді,
Осы бір адам қызық - ақ:
Жап-жаңа жүзі жылы еді
Сұрлана қалды бұзып ап.
Ажарын баққыш өңгенің,
Менікі дегіш – жеңгенің
Ұмыта қалғыш алғанын,
Есептей қойғыш бергенін.
***
Сен әуелі тоқташы өзіңді өзің,
Қалай саған ұнайды бұл мінезің?
«Алсам», «болсам» дегеннен басқа ойың жоқ.
Сәл шыдауға таппайсың титтей төзім.
Жүрегің тар, пейілің тар, ашқарақсың,
Маған доссың, әйтсе де басқарақсың.
«Әбең - Әбең» дейсің де сөзбен алдап,
Түкке асырмай «Әбеңді» тастамақсың.
Немеме? Мен сыйлауға тұрмаймын ба?
Жөні бар ғой қиюдың, қимаудың да.
Жұрт ұйғарды, жөн десең нең кетеді,
Сен сиятын жерге мен симаймын ба?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана

  • 0
  • 0

Жап-жас еді жарынан жесір қалғанда,
Одан ауыр күйік бар ма екен жалғанда.
Алған еді майданның қара қағазын
Жиырма үшке жасы жап-жаңа ғана толғанда.

Толық

Есіңде ме

  • 0
  • 0

Есіңде ме кездескенің, қарағым,
Есімді алдың, неге сонша қарадың?
Жүрегіме лақтырған бір шоғыңнан –
Енді міне лаулап жанып барамын.

Толық

Шабытым жайсын қанатын

  • 1
  • 0

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Толық

Қарап көріңіз