Өлең, жыр, ақындар

Жұлдыз-қыз

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 4125
Аңыз

I
Ерте кезде, тіпті ертеде...
Бір қыз бопты Шолпан атты.
Ақ жібектен қос қанаты,
Таң алдында ұшады екен,
Бар гүлдерді құшады екен.
Жапырақтарға тіл үйретіп,
Бұлбұлдарға жыр үйретіп
Болған соң,
Барады екен бір көлге
Алтын шашын таратып
Түседі екен Мөлдірге,
Жас денесін бұрын жетіп сүюге
Жел мен толқын жарысып,
Жүгіреді екен сұлуға.

II
Сол Шолпан қыз шыққан судан
Киді ақ көйлек торғын будан;
Алтын шашын күлімдеп тұрып тарады,
Айналаға әндете бір қарады.
Кенеттен сұлу селк етті
Аңдыған патша түн ұзақ:
Алтын тәжі басында,
Қырық, жігіті қасында
Орманнан шыға ат қойды.
Шолпан қызды қапыда ұстап алмақшы,
Қапасқа құсай салмақшы.
Өзі ғана құмартқанда сүймекші!
Көлге, желге, бұлбұл, гүлге,
Жасыл орман, туған жерге.
Қош айтысты Шолпан қыз.
Ұшты көкке: бола қалды бір жұлдыз.

III
Аспанда бар көп жұлдыз,
Ең жарығы Шолпан қыз.
Көкті жарып таң алдында шығады
Сағынып жерге үңіліп,
Бетінде күлкі жүгіріп,
Кірпік қақпай қарайды.
Оянып орман ұйқыдан,
Тіл қатады жапырақтары:
«Шолпан, біздің Шолпан!» деп,
Үн қосады бұлбұл кеп;
Жүгіреді көл бетінде толқын, жел,
Теңселеді теңіздер.
− Ей, Шолпан қыз!
Болма жұлдыз!
Жазаладық патшаны біз
Қорықпа, сұлу, бізге кел!

1946



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұрмын мен құшақтап

  • 0
  • 0

Айқайлап немерем дүниеге келгенде:
– Мен? - деді ол, - иесі бұл жарық ғаламның,
Ризамыз, боташым, біз сені көргенге,
Жасасын, ұрпағы шаршаған адамның!

Толық

Қайың

  • 0
  • 0

Тынымсыз соқты жел борап,
Шайқады биік қайыңды.
Сұлуды белден алды орап,
Қайыңның шашы жайылды.

Толық

Тауда

  • 0
  • 0

Ішінде ақ қардай, аққудай шатырды
Жастанып тауды мен, қиялда жатырмын,
Тіл қатпас тасқа да,
Мұң шақпас мұзға да,

Толық

Қарап көріңіз