Өлең, жыр, ақындар

Почтальон жыры

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2501
Ұясынан шықты күн,
Мен де шықтым үйімнен.
Күн батқанша түспейді,
Сұр қапшығым иіннен.
Тапсырамын достарға
Қапшық толы хаттарды,
Таратамын достарға
Ыстық махаббаттарды.
Күн жөнелді кегімен,
Мен жөнелдім жеріммен.
Бойым әрең асады
Бұйра толқын егіннен.
Тапсырамын достарға
Қапшық толы хаттарды.
Таратамын достарға
Ыстық махаббаттарды.
Достар әнін естемін
Қызыл таудай қырманнан.
Асып ән-жыр барады
Ормандардан, қырлардан.
Тапсырамын достарға
Қапшық толы хаттарды.
Таратамын достарға
Ыстық, махаббаттарды.
Күн де шаршап батады,
Мен де аламын демімді.
Күнмен бірге шығамын
Қуантуға елімді.
Тапсырамын достарға
Қапшық, толы хаттарды.
Таратамын достарға
Ыстық махаббаттарды.

1955



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қысылғанда

  • 0
  • 0

Жан едім ойым теңіз, кеудем кемем,
Көңілімнен күй ұшыра беретін ем.
Көгінде туған елдің бұлт боп қайнап,
Күркірей жыр төгуге төнетін ем.

Толық

Әңгелек

  • 0
  • 0

Аңсарым ауғанда қауынға
Күз сайын соғамын ауылға,
Жүремін жеп-жеңіл жас болып,
Пысқырмай шаңдатқан дауылға.

Толық

Жер

  • 0
  • 0

Байланысын қара жер мен адамның,
Баяндайды баяғысы бабамның:
Жатыр мөрі тақырларды таңбалап,
Тірлік үшін тынбай басқан табанның.

Толық

Қарап көріңіз