Өлең, жыр, ақындар

Дәрігер

  • 04.04.2019
  • 0
  • 1
  • 9944
(София Даулетоваға)

Қас-қабағын бағып ұдай науқастың,
Ағаруы тегін бе еді тал шаштың.
Қарсы тұрып ажал дейтін дүлейге,
Денсаулықтың майданында шайқастың.
Демейсің–ау, шаршасаң да шаршадым,
Бір басында жүрер сенің қанша мұң.
Жүрегіңнің бар жылуын жеткізіп,
Тұрғандай–ақ дірілдейді саусағың.
Ажарында нұр ойнайды жараса,
Науқастардың беті бермен қараса.
Ауыр ойдан айыға алмай жүргенің
Адам үшін ұзақ өмір, араша.
* * *
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Жас жүрекке тырнағыңды батырдың.
Тағы да бір ұзақ күңді оздырып,
Тағы да бір ұзақ таңды атырдым.
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Жолын тостым жан сергітер жақынның,
Жалғыз күнің татитындай бір жылға,
Алуан ойдың тұтқынында жатырмын.
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Шіркін тағдыр тағы мұңға батырдың,
Шіркін үміт тағы қайда шақырдың,
Жүрек қысып, қозғала алмай жатырмын.



Пікірлер (1)

Марина

Супер

Пікір қалдырыңыз

Әншінің үйіндегі ой

  • 0
  • 0

Көп қой, шіркін, өмірде сый түрлері,
Дауысың қандай нәзік сыйқырлы еді.
Жатыр ма еді ішіңде шер мен нала
Япыр-ай, жай жымиған сыртың ба еді.

Толық

Көңілде көп қой

  • 0
  • 0

Көңілде көп қой ой да, алаңым да,
Өзіндік әуен жатыр әр ағында.
Жасың емес өртеген өзегіңді,
Жанайын ұшқын болып жанарында.

Толық

Түн даланы тербетіп

  • 0
  • 0

Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер