Дәрігер

(София Даулетоваға)

Қас-қабағын бағып ұдай науқастың,
Ағаруы тегін бе еді тал шаштың.
Қарсы тұрып ажал дейтін дүлейге,
Денсаулықтың майданында шайқастың.
Демейсің–ау, шаршасаң да шаршадым,
Бір басында жүрер сенің қанша мұң.
Жүрегіңнің бар жылуын жеткізіп,
Тұрғандай–ақ дірілдейді саусағың.
Ажарында нұр ойнайды жараса,
Науқастардың беті бермен қараса.
Ауыр ойдан айыға алмай жүргенің
Адам үшін ұзақ өмір, араша.
* * *
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Жас жүрекке тырнағыңды батырдың.
Тағы да бір ұзақ күңді оздырып,
Тағы да бір ұзақ таңды атырдым.
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Жолын тостым жан сергітер жақынның,
Жалғыз күнің татитындай бір жылға,
Алуан ойдың тұтқынында жатырмын.
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Шіркін тағдыр тағы мұңға батырдың,
Шіркін үміт тағы қайда шақырдың,
Жүрек қысып, қозғала алмай жатырмын.

---