Өлең, жыр, ақындар

Дәрігер

  • 04.04.2019
  • 0
  • 1
  • 9667
(София Даулетоваға)

Қас-қабағын бағып ұдай науқастың,
Ағаруы тегін бе еді тал шаштың.
Қарсы тұрып ажал дейтін дүлейге,
Денсаулықтың майданында шайқастың.
Демейсің–ау, шаршасаң да шаршадым,
Бір басында жүрер сенің қанша мұң.
Жүрегіңнің бар жылуын жеткізіп,
Тұрғандай–ақ дірілдейді саусағың.
Ажарында нұр ойнайды жараса,
Науқастардың беті бермен қараса.
Ауыр ойдан айыға алмай жүргенің
Адам үшін ұзақ өмір, араша.
* * *
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Жас жүрекке тырнағыңды батырдың.
Тағы да бір ұзақ күңді оздырып,
Тағы да бір ұзақ таңды атырдым.
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Жолын тостым жан сергітер жақынның,
Жалғыз күнің татитындай бір жылға,
Алуан ойдың тұтқынында жатырмын.
Бар ма хақы ауыруға ақынның,
Шіркін тағдыр тағы мұңға батырдың,
Шіркін үміт тағы қайда шақырдың,
Жүрек қысып, қозғала алмай жатырмын.



Пікірлер (1)

Марина

Супер

Пікір қалдырыңыз

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 0
  • 0

Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,

Толық

Кешкілік

  • 0
  • 0

Кешкілікте ауыл үсті мұнартып,
Көлеңкелер кетті бойын ұзартып.
Қызыл белбеу байланды да көк жиек,
Мойын созып тұрды қарап құзар тік.

Толық

Келер еді

  • 0
  • 0

Анашым!
Тірі болса келер еді.
Келер еді толтырып кенерені.
Келер еді ақсарбас жолына атап,

Толық

Қарап көріңіз