Өлең, жыр, ақындар

Толқын құшағында

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1258
Мынау жатқан Түркістан Шағасы ма,
Қыз толқынды үйірген жағасына.
Мен дағы тұнығына жүзіп кеттім,
Жанымыз үнсіз ғана жарасуда.
Әлдебір төндірілген шарасың ба,
Ерекше бір сыр бардай қарасында.
Ерке толқын еркіңе берілейін,
Ешкімнің де хақы жоқ таласуға.
Толқын-толқын, барасың еліктіріп,
Көңілді көтересің желіктіріп.
Әлде оным батылсыздық болар ма еді,
Жүзбей кетсем жағаңа келіп тұрып.
Толқындар жамырассын, құшақтассын,
Жанымды бұл жастықтың күші ап қашсын.
Көл де көп, көбік шашқан толқын да көп,
Басқаға сені бірақ ұқсатпасын.
Бұл күні мен қатерден сақтанбаймын,
Буырқанып, бұрқырап жатсаң айдын.
Толқынның құшағына толқып барам,
Тек енді жан ләззатын тапқандаймын.
Сыр саусақ жан пернесін басып тұр ма,
Сыртта толқын, күй кеудем тасып нұрға.
О, тәңірім, толқынға өзің қауыштырдың,
Енді одан бөлектеуге асықтырма.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біз екеуміз

  • 0
  • 0

Отты көздің жанарынан аумаған,
Егіз қайың сияқты едік екеуміз.
Ақжал толқын сияқтанып аунаған,
Жетелесіп бірге өскен екенбіз.

Толық

Сырласу

  • 0
  • 0

Дауылды болды көктемдер,
Жауынды болды көктемдер.
Ақ талдар, мені сөкпеңдер,
Содан ба ерте ағардың.

Толық

Жүрегімді айықпас

  • 0
  • 0

Өлеңнің өрнегіне үңілемін,
Айта алмаймын деп тіптен жұмыссызбын.
Өтіпті тағы да бір аяулы күн,
Арқалап бір бейбақтың қаяу мұңын.

Толық

Қарап көріңіз