Өлең, жыр, ақындар

Толқын құшағында

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1307
Мынау жатқан Түркістан Шағасы ма,
Қыз толқынды үйірген жағасына.
Мен дағы тұнығына жүзіп кеттім,
Жанымыз үнсіз ғана жарасуда.
Әлдебір төндірілген шарасың ба,
Ерекше бір сыр бардай қарасында.
Ерке толқын еркіңе берілейін,
Ешкімнің де хақы жоқ таласуға.
Толқын-толқын, барасың еліктіріп,
Көңілді көтересің желіктіріп.
Әлде оным батылсыздық болар ма еді,
Жүзбей кетсем жағаңа келіп тұрып.
Толқындар жамырассын, құшақтассын,
Жанымды бұл жастықтың күші ап қашсын.
Көл де көп, көбік шашқан толқын да көп,
Басқаға сені бірақ ұқсатпасын.
Бұл күні мен қатерден сақтанбаймын,
Буырқанып, бұрқырап жатсаң айдын.
Толқынның құшағына толқып барам,
Тек енді жан ләззатын тапқандаймын.
Сыр саусақ жан пернесін басып тұр ма,
Сыртта толқын, күй кеудем тасып нұрға.
О, тәңірім, толқынға өзің қауыштырдың,
Енді одан бөлектеуге асықтырма.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жамбыл ата жерінде

  • 0
  • 0

Жеріңе келіп тұрмын, Жамбыл ата,
Кеудемнен кербез көлге ән құлата.
Жасынды бер деп, сірә, тілемеймін,
Ақжолтай батаңды бер, даңғыл ата.

Толық

Қашқын

  • 0
  • 0

Қайрымсыз уақыт еді ол қауіп төккен,
Жаңбырдай ажал бұлты жауып көктен,
Күн туып ел басына аштық,
Жоқтық,

Толық

Жанымның жапырағын сілкіндіріп

  • 0
  • 0

Қапыда қалмасын деп күлкің бұғып,
Кеудеме қиқулаған дүрсіл кіріп,
Жүремін бар ойымды ортаға сап,
Туған ел!

Толық

Қарап көріңіз