Өлең, жыр, ақындар

Толқын құшағында

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1264
Мынау жатқан Түркістан Шағасы ма,
Қыз толқынды үйірген жағасына.
Мен дағы тұнығына жүзіп кеттім,
Жанымыз үнсіз ғана жарасуда.
Әлдебір төндірілген шарасың ба,
Ерекше бір сыр бардай қарасында.
Ерке толқын еркіңе берілейін,
Ешкімнің де хақы жоқ таласуға.
Толқын-толқын, барасың еліктіріп,
Көңілді көтересің желіктіріп.
Әлде оным батылсыздық болар ма еді,
Жүзбей кетсем жағаңа келіп тұрып.
Толқындар жамырассын, құшақтассын,
Жанымды бұл жастықтың күші ап қашсын.
Көл де көп, көбік шашқан толқын да көп,
Басқаға сені бірақ ұқсатпасын.
Бұл күні мен қатерден сақтанбаймын,
Буырқанып, бұрқырап жатсаң айдын.
Толқынның құшағына толқып барам,
Тек енді жан ләззатын тапқандаймын.
Сыр саусақ жан пернесін басып тұр ма,
Сыртта толқын, күй кеудем тасып нұрға.
О, тәңірім, толқынға өзің қауыштырдың,
Енді одан бөлектеуге асықтырма.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыңынан Бүркіттінің қарап едім

  • 0
  • 0

Байқатпай бір көргенге сындарлы ісін,
Тапжылмай,
Көрсетсе де жылдар күшін,
Үйіріп сұлулықты бір өзіне,

Толық

Таң атарда

  • 0
  • 0

Таң атарда шығыс жанып алаулар,
Алаулардан оралғандай аяулы ар.
Алатаудың шыңдарынан аспанға,
Желбіреген өрттей қызыл

Толық

Таңсәрі

  • 0
  • 0

Өрмелеп сұлу таудың өр төсіне,
Арайын төгіп бұлттың өркешіне.
Дөңгелеп көк жиектен күн келеді,
Ұқсап бір бұл әлемнің еркесіне.

Толық

Қарап көріңіз