Өлең, жыр, ақындар

Өткелдер

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1406
Қарт тоғай, Сарытоғай, күңіренген,
Өзен жатыр бауырында жүгіре емген.
Сап түзеп тұрған сарбаз сияқтанған,
Құдіретіңнің алдында жүгінем мен.
Мін бар ма табиғаттың жұмысына,
Күн кірпігін садақ қып түр ұсына.
Шындардың балақтары тілім-тілім,
Батырдың туратылған қылышына.
Әр ағаш әр дәуірдің өткеліндей,
Жолаушы оның сырын өтпе білмей.
Мынау жатқан шың жартас құмы үгіліп,
Бейне көне шежіре беттеріндей.
Құм жота созылған мол алып қорған,
Ғасырлар куәсі ме қалып қойған.
Айқасып жатқан ағаш өрбір батыр,
Қанды қылыш сонау бір жорықтардан.
Адырлар жатқан мынау тізбек-тізбек,
Көшіндей бабалардың өткен жүздеп.
Сыңсыған Сарытоғай арасынан,
Тамып кеткен көз жасын келем іздеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келемін алуан ойлар ырқыменен

  • 0
  • 0

Абайдың көшесімен бойлап төмен,
Еске алып, талай істі ойлап келем.
Ақынның дана жыры санамызға —
Қалған ғой, қашаннан да орнап терең.

Толық

Дала — мерген

  • 0
  • 0

Жанымды жаз ұқпасаң, күз ұғарсың,
Жиренерсің немесе қызығарсың.
Кетейінші, кең дала, кезіп сені,
Жолдарымның соқпақты ізі қалсын.

Толық

Ұйқыдан теңіз оянып

  • 0
  • 0

Жаздың жайлы бір кеші еді,
Жағаны ымырт жайлаған.
Сусылдап толқын еседі,
Жұпар иіс бүркіп айналам.

Толық

Қарап көріңіз