Өлең, жыр, ақындар

Тышқан мен сауысқан

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 6853
Бір суайт тышқан
Төбесінен ұшқан
Сауысқанды шақырды.
Өтірікті судай сапырды:
— Есіткен шығарсың, сауысқан,
Біздің бір туысқан,
Тышқан,
Жақында аспанға ұшқан...
Айға барып қайтты,
Сол маған айтты.
— Онда, ағыл-тегіл екен,
Ішіп-жейтін тегін екен,
Күріш пен бидай,
Қамбаларға сыймай,
Төгіліп-шашылып,
Жатады екен ашылып...
Мұны есіткен сауысқан:
— Айналайын, тышқан,
Құрдасым еді деп,
Сырласым еді деп,
Айтып көр онда туысыңа,
Мені де бір қуысына
Отырғыза кетсін,
Үш десе ұшайын,
Қон десе қонайын...
Сөйт, құрбандығың болайын!
— Ал осы жолы сені де,
Ұшыртайын, — деді де,
Тышқан тұрды тыштиып
Өзінше сөйтіп күш жиып.
Сауысқан оған сеніп қалды,
Бар тапқанын беріп салды...
Тышқан жөніне кетті,
Орала бере ініне зытты.
Өзі істемей басқаның
Атағына семірген,
Аз ба ойлаушы бас қамын,
Тамақ тапқыш тегіннен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бидай мен қаңбақ

  • 0
  • 8

Өзі қаңбақ болсын,
Онда қайдан салмақ болсын,
Тұрақтай алмай тегістікке,
Тірелді бір күн егістікке.

Толық

Көбелек пен тұйғын

  • 0
  • 0

Тұйғын бір күн көрді де,
Көбелекті шырлаған,
Гүл қуалап, шуақтап
Көктем жырын жырлаған.

Толық

Мәмбет пен манжет

  • 0
  • 0

— Апрельдің басында,
Екі адам бар қасында,
Директор бір күні
Тракторға келді,

Толық

Қарап көріңіз