Өлең, жыр, ақындар

Тышқан мен сауысқан

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 7791
Бір суайт тышқан
Төбесінен ұшқан
Сауысқанды шақырды.
Өтірікті судай сапырды:
— Есіткен шығарсың, сауысқан,
Біздің бір туысқан,
Тышқан,
Жақында аспанға ұшқан...
Айға барып қайтты,
Сол маған айтты.
— Онда, ағыл-тегіл екен,
Ішіп-жейтін тегін екен,
Күріш пен бидай,
Қамбаларға сыймай,
Төгіліп-шашылып,
Жатады екен ашылып...
Мұны есіткен сауысқан:
— Айналайын, тышқан,
Құрдасым еді деп,
Сырласым еді деп,
Айтып көр онда туысыңа,
Мені де бір қуысына
Отырғыза кетсін,
Үш десе ұшайын,
Қон десе қонайын...
Сөйт, құрбандығың болайын!
— Ал осы жолы сені де,
Ұшыртайын, — деді де,
Тышқан тұрды тыштиып
Өзінше сөйтіп күш жиып.
Сауысқан оған сеніп қалды,
Бар тапқанын беріп салды...
Тышқан жөніне кетті,
Орала бере ініне зытты.
Өзі істемей басқаның
Атағына семірген,
Аз ба ойлаушы бас қамын,
Тамақ тапқыш тегіннен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Перекатов қалды жатып

  • 0
  • 0

Біздің жолдас Перекатов,
Қалғып кетті ойлап жатып.
Көз алдында үш жүз бе екен,
Комбайн тұр шаңға батып.

Толық

Қағаз бен қалам

  • 0
  • 0

Қағазы бір ақынның
Айтып тұр арыз қаламға:
— Ақ бетімді боямай,
Тыныштық берші маған да,

Толық

Сыбырлақ пен жыбырлақ

  • 0
  • 0

— Шешей-ау, шешей,
Берірек келсей!
— Не боп қапты, Есей!?
— Сұмдық есіттім, шешей!

Толық

Қарап көріңіз