Өлең, жыр, ақындар

Жаңыл мен қамыр

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2431
Бір күні Жаңылға қамыр
(Көргендей - ақ забыр)
Мұңын шаға бастады.
Көпіре, тасын,
Тегешінен асып,
Арыз айта бастады:
— Әділдік пе, Жаңыл? —
Деп алды да қамыр,
Мақтасаң нанды мақтайсың,
Нанды жанға балап,
Жер бетінен қарап,
Кейде теңеу де таппайсың.
Қамырсыз нанның жоқтығын,
Қамырмен ғана қарынның тоқтығын,
Неге жұртқа айтпайсың ?
Онымен тегім бір,
Өскен көгім бір,
Неге мені қоспайсың?
Былжырақ көрсең қамырға теңейсің,
Дегенде Жаңыл күлді де,
Бұл да нан ғой демейсің...
Қамырдың мұңын білді де:
— Бұл айтқаның жөн, — деді, —
Сен мынаған көн, — деді.
Пайдаң аз, әлі жұрт үшін
Айыбың сол, тек, шикісің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлду-сұлду

  • 0
  • 0

Шәлдірбайға Мәлдірбай
Айтып отыр қалдырмай:
"Тоест "... дей қалса Шәлдірбай,
Түсінбей қалып Мәлдірбай:

Толық

«Балық адам»

  • 0
  • 0

Ертіс Ертіс болғалы,
Ел жағалай қонғалы,
Сақалы бар, мұрты бар,
Метр жарым тұрқы бар,

Толық

«Дейді екендер» дейді екен

  • 0
  • 0

"Дейді, дейді" дегенге,
Дейділер не дейді екен ? —
Десек кейбір дейділер
Мынадай да дейді екен:

Толық

Қарап көріңіз