Өлең, жыр, ақындар

Сарыарқаның жаңбыры

  • 19.04.2015
  • 1
  • 2
  • 22218
Көп уақыт жаңбыр көрмей, қурап, күйіп,
Жоқ еді Сарыарқада көрер сыйық,
Шөлдеген сол қатарда жан - жануар
Аузына тұра алмаған тілі сыйып.
Айналған Сарыарқамен қоштасуға,
Бір жаңбыр жібермесе құдай иіп,
Садақа неше беріп, жаңбыр сұрап,
Намазды неше оқыған жұрт жиылып.
Көп уақыт зарықтырып, ақырында,
Күнбатыстан қара бұлт жауды құйып.
Сіркірей, шүмектеп, күн жалтылдаған.
Көк жерге құлағандай шартылдаған.
Кей уақыт жердің беті аппақ болды,
Жұмыртқадай бұршақпен сартылдаған.
Ыстық жерге өршитін жылан - шаян
Жан сақтауға ін таппай қалтылдаған.
Таулардан бейіл кеңін ағып бұлақ,
Кей үйлер талқан болып жатыр құлап.
Сонда кемпір от үріп, тұтата алмай,
Шалына төрде отырған айтты жылап:
«Тезек су, кешегіден сүт шикі тұр,
Тілек қылған ел ақымақ жаңбыр сұрап;
Арба астында қалшылдап иіріліп тұр,
Кеше қырыққан жүнсіз қой арық - тұрақ.
Бір жағынан жалтылдап зәрені алып,
Күркіреуден міне тұр тынып құлақ.
Бір үргенде жанатын тезек майдай,
Жаңбырдан маған артық ыстық шуақ!»
Бұл мысалдың мәнісін ұға алсаң тез,
Келген заман бостандық жаңбырмен тең,
Уақтыма тезек құрғақ болмады деп,
Кемпірдей қашпа құдай рақыметінен.
Жаңбырдан соң көгерген Сарыарқадай,
Бостандықтың күшімен көгерсін ел,
Дейсіңдер «тыныш кетті, күнде сайлау»,
Кемпірден жоғарғы айтқан қай жерің кем?



Пікірлер (2)

Айгерім

Өте керемет өлең екен рахмет ????

Дәмір

Сұлтанмахмұт Торайғыровтың Сарыарқаның жаңбыры атты өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Міне, алақай!

  • 1
  • 0

Қараңғы тұман түнде еді,
Қара қазақ баласы.
Ай мен күн һәм жұлдыз жоқ,
Жым-жырт сахра даласы:

Толық

Алты аяқ

  • 1
  • 0

Тұңғиық түпсіз ашулы
Асау теңіз толқыған.
Бойымды топырақ басулы,
Жүре алмаймын жол тұман.

Толық

Жұмбақ

  • 3
  • 1

Қара дария жердің жүзін алып жатқан
Қаз бен қу суын ішпей қанып жатқан.
Суына тек тұмсығы тиіп кетсе,
Саңқылдап жер жүзіне сөз таратқан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар