Өлең, жыр, ақындар

Сыр ашқан түннен бері

  • 06.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1533
Куәсімін,
Нұрға бөккен шақтардың,
Біздің жақта неткен әсем мақпал түн.
Есіңде ме,
Ақ сырымды ақ еркем,
Вахтаға бір бара жатып ақтардым.
Фонтан болып көкіректе жыр теңіз,
Сүрткен жоқпыз жұққан майды,
Неге оны сүртеміз?!
Қол ұстасып качалкалар «орманын»,
Араладық бірге біз.
Содан бері төгілген жоқ бал шырын,
Содан бері сөгілген жоқ іргеміз.
Сол себепті бақыт мекен бұл ара,
Қалай жүрек құшпай сені тынар ә,?!
Сол себепті ұнатарым зерлі аспан,
Сол себепті маған ыстық Мұнара!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шерқала

  • 0
  • 0

Ұйып үлгермей
Уыз қалпында төгіліп қалған.
Содан сыр бермей,
Сан ғасыр топырағына көміліп қалған,

Толық

Маған ыстық бұйрат құмдар, шағылдар

  • 0
  • 0

Маған ыстық бұйрат құмдар, шағылдар,
Маған ыстық ұстатпайтын сағымдар.
Не ойлайды екен қаладағы мен жайлы,
Дала ұлдары Мұқандар мен Сағындар.

Толық

Өзіме

  • 0
  • 0

Айтуар!
Күтіп тұр алда сені анық бір сын,
Адамдар талантыңды танып білсін.
Жүректен бастау алған жас жырыңда,

Толық

Қарап көріңіз