Өлең, жыр, ақындар

Сыр ашқан түннен бері

  • 06.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1520
Куәсімін,
Нұрға бөккен шақтардың,
Біздің жақта неткен әсем мақпал түн.
Есіңде ме,
Ақ сырымды ақ еркем,
Вахтаға бір бара жатып ақтардым.
Фонтан болып көкіректе жыр теңіз,
Сүрткен жоқпыз жұққан майды,
Неге оны сүртеміз?!
Қол ұстасып качалкалар «орманын»,
Араладық бірге біз.
Содан бері төгілген жоқ бал шырын,
Содан бері сөгілген жоқ іргеміз.
Сол себепті бақыт мекен бұл ара,
Қалай жүрек құшпай сені тынар ә,?!
Сол себепті ұнатарым зерлі аспан,
Сол себепті маған ыстық Мұнара!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махамбет пен Пушкин

  • 0
  • 0

Дананы бір кезіктірер данаға,
Ұлылықтың өз кесімі бола ма?
Александр Сергеевичті,
Текеде,

Толық

Ақмыштағы кәрі ағаш

  • 0
  • 0

Алыптықты көргiң келсе,
Осы ағашты көр мықты.
Шор-шор бұтақ, терең тамыр орнықты.
Найзағайдың жебесiне шыдаған,

Толық

Даман батырларына

  • 0
  • 0

Иә, олар –
Қырағы көз көрегендер,
Жүрегін пәк сезімге бөлегендер.
Иә, олар –

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар