Жырыңды жаз жөрмелеп
- 0
- 0
Барады өмір арбадай,
Төмен қарай дөңгелеп.
Шығу жоқ енді қайтадан,
Өр үстіне өрмелеп.
Барады өмір арбадай,
Төмен қарай дөңгелеп.
Шығу жоқ енді қайтадан,
Өр үстіне өрмелеп.
Тиген соң, апа, бізге жазған хатың,
Болды ұмыт бала-шаға, үй мен қатын.
Кеуілдің көрпесіне от тигендей,
Өксідім отыра алмай, шыдап дәтім.
Мен, өзім - мұсылманмын, қолым - Алла!
"Қалай?" - деп, халыққа көрсет, қолыңа ал да.
Баласы мұсылманның бола қойсаң,
Мұнымды "өтірік" деп ойыңа алма!
берік рамазан
Ұастаз ау
Сен маған үйреттің бәрін
Оқутудыда жазудыда үйреттің
Рахмет саған ұстазым